آیا ذوب‌آهن به نقش‌جهان کوچ می‌کند؟
رسم برادری و آبروداری
شواهد و قرائن گویای آن است که ذوبی‌ها به‌زودی در نقش‌جهان میزبان بازی‌های خانگی خودشان خواهند شد، آن‌هم تنها برای دو بازی. جدال لفظی دو باشگاه باریشه شهر اصفهانی مدتی است نُقل محافل شده است. پیش‌تر اگر هم این دو باشگاه باهم اختلافی پیدا می‌کردند که همان هم چندان مرسوم نبود، بر سر نقل‌وانتقال بازیکن بود. اما مورد اخیر از جنس دیگری است. ذوب‌آهن مجبور است چمن ورزشگاه اختصاصی‌اش یعنی فولادشهر را ترمیم کند و جایی برای میزبانی بازی‌هایش ندارد در عوض رقیب همشهری پس از نزدیک به یک دهه بی‌خانمان بودن صاحب‌خانه شده است. همین تفاوت عاملی شده که برعکس تمام فصل های پیشین این بار سبزها محتاج کمک زردها شوند. این موضوع برای شعله‌ور شن آتش زیر خاکستر کافی بود. سپاهانی‌ها می‌گویند رقیب همشهری در تمام سال‌هایی که ورزشگاه فولادشهر را در اختیار آنها قرار داده است اجاره زیادی را بایت هر بازی از آنها دریافت کرده که در برخی دیداری‌های خاص به 70میلیون تومان نیز رسیده است. بر همین اساس آنها اعتقاددارند اجاره 100 تا 120 میلیون تومانی که باشگاه سپاهان برای اجاره نقش‌جهان به ذوب‌آهن پیشنهاد داده است چندان غیرمنطقی نیست.
دو بازی رایگان ذوبی‌ها در نقش‌جهان
جدال کلامی دو باشگاه بر سر مبلغ اجاره ورزشگاه نقش‌جهان ابتدا خشم ذوبی‌ها را به دنبال داشت تا جایی که آنها درحرکتی عجیب با مسئولان هیئت فوتبال قم وارد مذاکره شدند تا بازی‌های خانگی خودشان را در ورزشگاه یادگار امام این شهر برگزار کنند. انعکاس این خبر واکنش‌های زیادی را به دنبال داشت تا جایی که مسئولان رده‌بالای استان وارد ماجرا شدند تا بلکه با کدخدا منشی این مشکل را برطرف کنند. به ظاهر هم ورود آنها به ماجرا کارساز واقع‌شده و سپاهانی‌ها راضی شده‌اند تا برای دو بازی ورزشگاه نقش‌جهان را به‌طور رایگان در اختیار رقیب قرار دهند. مسعود تابش قائم‌مقام باشگاه سپاهان پیرامون این موضوع می‌گوید: «ما هم آماده هر نوع همکاری با باشگاه ذوب‌آهن هستیم و پیشنهادمان را ارائه کرده‌ایم و باید ببینیم موضع ذوبی‌ها چیست. باشگاه ذوب‌آهن درگذشته اجازه داد یک بازی ما رایگان در فولادشهر انجام شود و ما هم برای دو بازی زمین را رایگان به آنها می‌دهیم. ما با یکدیگر همشهری هستیم و باید به هم کمک کنیم.»
کوچ به فولادشهر و بازگشت به نقش‌جهان
تیم فوتبال سپاهان پس‌ازاینکه ورزشگاه نقش‌جهان برای بازسازی وارد فاز دوم شد، به فولادشهر کوچ کرد و نزدیک به 10 سال از این ورزشگاه در دیدارهای داخلی و آسیایی خود استفاده کرد. سپاهانی‌ها برگزاری دیدارهای خود در ورزشگاه فولادشهر را با مبلغ 15 میلیون تومان برای هر بازی در سال 1386 شروع کردند و زمانی که سال گذشته به نقش‌جهان کوچ کردند، 70 میلیون تومان برای برگزاری هر دیدار خود در این ورزشگاه به ذوب‌آهن پرداخت می‌کردند. البته باشگاه سپاهان در صورت استفاده از نور ورزشگاه هم باید مبلغی به ذوب‌آهن پرداخت می‌کرد و به همین دلیل سپاهانی‌ها سعی کردند تا در حد امکان بازی‌های آنها در ساعاتی برگزار شود که نیاز به استفاده از نور نباشد. از سوی دیگر دوری راه هم همواره مورد اعتراض هواداران سپاهان قرار داشت و به باشگاه فشار وارد می‌کردند تا هر چه زودتر استادیوم نقش‌جهان را آماده کنند تا آنها با طی مسافتی کمتر به ورزشگاه بیایند و تیم محبوبشان را تشویق کنند. اما پس از یک دهه استفاده تیم سپاهان از ورزشگاه خانگی ذوب‌آهن، شرایط برای دو تیم تغییر کرد. سپاهانی‌ها برای برگزاری هر دیدار در نقش‌جهان مبلغ 100 میلیون تومان اجاره را در نظر گرفتند، اما این مبلغ موردقبول مدیران ذوب‌آهن قرار نگرفت. استدلال ذوب‌آهنی‌ها این بود که آنها در شرایطی ورزشگاه فولادشهر را در اختیار سپاهان قراردادند که هیچ ورزشگاهی در اصفهان وجود نداشت، درصورتی‌که آنها ورزشگاه خانگی خود را به رقیب همشهری نمی‌دادند، سپاهان باید در اراک یا کاشان دیدارهای خانگی خود را انجام می‌داد؛ ضمن اینکه سپاهانی‌ها با قبول رقم کمتری از 100 میلیون تومان می‌توانند، بخشی از هزینه‌های نگهداری ورزشگاه نقش‌جهان را هم تأمین کنند. بااین‌وجود مدیران شرکت فولادمبارکه سپاهان که مالکیت نقش‌جهان به مدت 20 سال در اختیار آنها است، استدلال می‌کنند که وقتی آنها برای بازی در فولادشهر 70 میلیون پرداخت می‌کردند، پیشنهاد 100 میلیون تومان برای بازی در نقش‌جهان که هم ازنظر جغرافیایی به شهر نزدیکتر است و هم کیفیت مطلوبی ازنظر چمن و سایر امکانات دارد، مبلغ زیادی نبوده و منطقی به نظر می‌رسد. همانگونه که اشاره شد شواهد حکایت از آن دارد که سپاهانی‌ها به‌طور موقت از موضع قبلی خود کوتاه آمده‌اند و رضایت داده‌اند تا ذوبی‌ها در دو بازی آینده که زمین چمن فولادشهر زیر کشت می‌رود از رقیبان در نقش‌جهان میزبانی کنند و دوباره به ورزشگاه اختصاصی خودشان بازگردند.
امیر حسین احتشامی