تفاوت سپاهان جام باشگاه‌هاي جهان با سپاهان فعلي
سال 2007 سال متفاوتي براي فوتبال باشگاهي ايران بود، سالي كه سپاهان در آن رهسپار رقابت‌هاي جام باشگاه‌هاي جهان شد تا به نمادي از باشگاه‌هاي ايراني در بالاترين سطحي كه يك باشگاه آسيايي مي‌تواند تجربه كند بدل شود.
آنها خودشان هم نمي‌دانستند اگر به اوراوا ردز در فينال ببازند باز هم شانس صعود به فينال را دارند ولي به هر شكل ممكن در حالي كه اصفهاني‌ها در اصفهان از شدت ناراحتي به خاطر از دست دادن جام ناراحت بودند خبر رسيد كه جام باشگاه‌هاي جهان منتظر تيم اصفهاني است چون اوراوا به‌عنوان قهرمان آسيا و نماينده ژاپن ميزبان در اين مسابقات شركت مي‌يابد و نماينده آسيا در اين مسابقات، سپاهان است.
سپاهاني كه راهي جام باشگاه‌هاي جهان شد به معني واقعي يك باشگاه بود كه بر مسيري كه ريل گذاري كرده بود حركت مي‌كرد. شايد سپاهان هم در آن زمان به معني واقعي باشگاه بود نه مثل الان، تيمي كه تنها به فوتبال چسبيده است و البته از هزينه‌هاي گزافش در فوتبال هم طرفي نبسته است.
شايد مهره‌هاي آن سپاهان را هم وقتي با مهره‌هاي فعلي سپاهان مقايسه مي‌كنيم به اين نتيجه مي‌رسيم كه آن بازيكنان در راه رسيدن به قله گام بر مي‌داشتند و بازيكنان فعلي همراه سپاهاني شده‌اند كه آرام آرام دارد از قله به سمت دامنه باز مي‌گردد. آن سپاهان كه داشت شخصيتش به‌عنوان باشگاهي سرآمد در فوتبال ايران شكل مي‌گرفت دو فصل بعد به بلوغ رسيد و سه فصل پياپي قهرماني ليگ برتر را از آن خود كرد و اگر ماجراي السد پيش نمي‌آمد مي‌توانست حتي به قهرماني آسيا فكر كند ولي سپاهان فعلي رفته رفته از قله فاصله مي‌گيرد و با وجود اينكه نسبت به آن زمان حتي راحت‌تر دست به جيب مي‌شود دارد بار ديگر همزاد تيم‌هاي ديگر ايراني مي‌شود.
آن سپاهان ساخته و پرداخته لوكا بوناچيچي بود كه با حمايت ساكت توانست براي نخستين بار تيمي بسازد كه با فرهنگ فوتبال مدرن و حرفه‌اي آشنايي داشت و در مسير رسيدن به استانداردهاي حداقل آسيا حركت مي‌كرد اما سپاهان فعلي انگار تنها وظيفه‌اش خريد بازيكنان است و هيچ اقدام راهبردي براي حفظ آينده اين باشگاه ديده نمي‌شود.
سپاهان در آن زمان شايد هزينه‌هايش كمي بالاتر از استقلال و پرسپوليس و پيشگام در امر خريد بازيكن بود ولي به هر شكل نبايد هم فراموش كرد كه متناسب با رشدش هزينه‌ها را ارتقا مي‌داد و در عين حال مطابق با سخت‌افزار و دستيابي به علم روز گام بر مي‌داشت. به لحاظ بازيكن هم شايد بتوان دو سپاهان را با هم مقايسه كرد.
سپاهاني كه با داشتن بازيكناني نظير جابا موجيري و سعيد بيات به ماجراجويي مي‌پرداخت و عقيلي و بنگرش هم تجربه و كيفيت زمان سپاهان قلعه‌نويي را نداشتند اما سپاهان فعلي كه به نظر با خريدهايش پيش از فصل سراغ بهترين‌ها رفته بود در حال حاضر نشاني از تيم قدرتمندي كه مي‌تواند متفاوت باشد ندارد.