X

ورود به پایگاه خبری طوفان زرد

23 خرداد 1395, 14:39
کد خبر: 17736
خبرنگار: HSH
نظرات: 0

جام ملت های اروپا

تحلیل فنی سه بازی شنبه در یورو ۲۰۱۶

تحلیل فنی سه بازی شنبه در یورو ۲۰۱۶ تحلیل فنی سه بازی شنبه در یورو ۲۰۱۶
در ادامه تحلیل فنی بازیهای یورو ۲۰۱۶ امروز تحلیل فنی سه بازی که دیروز انجام شد را می توانید بخوانید.
به گزارش پایگاه خبری طوفان زرد و به نقل از وب سایت نود، تحلیل سه بازی آلبانی- سوئیس، ولز- اسلواکی و انگلستان و روسیه به شرح زیر است:

بازی آلبانی - سوئیس
نیمه اول:
سوئیس با شیوه ۴،۲.۳،۱ بازی کرد و تیم آلبانی با سیستم ۴،۳.۳ (۴،۳.۲،۱).هر دو تیم در وسط زمین پر تعداد هستند و بازی درگیر انه ای را انجام دادند.
روش حمله ای سوئیس بردن بازی به جناحین و ارسالهای بلند و یا پاسهای کوتاه به منطقه جریمه برای شوت زدن و بیشتر از سمت راست خود ،جایی که شکیری بازی می کند، بود. همچنین حمله از این سمت فشار سمت چپ آلبانی را کمتر خواهد کرد . تیم آلبانی هم بیشتر از جناحین فشار در دستور کار دارد و آنها بیشتر در فکر دور زدن دفاع و رفتن در منطقه جریمه سوئیس را دارند و سمت گوش چپ آنها ، چون تکنیک خوبی هم دارد، البته آلبانی از سمت راست خود با نفرات بیشتری در حملات شرکت می کند و با حملات پر تعداد در این سمت می خواهد از نفود دفاع چپ با تجربه سوئیسی (رودریگز شماره ۱۳) جلو گیری کنند و در این کار موفق هم بودند.
آلبانی بعد از دریافت گل ، دفاع تیمی را جلو تر کشیدند و بعد از گرفتن توپ با حمل توپ سرعتی یا پاس عمقی از راست و یا پاس بلند برای گوش چپ خود در صدد جبران گل بودند و یک موقعیت خیلی داشتند . سوئیس با داشتن دفاع وسط خود شماره ۲۲ از بابت ارسالهای مستقیم تیم حریف مشکلی ندارد و در عوض روی ضربات ایستگاهی و استاندارد از قدرت سرزنش او به خوبی استفاده می کنند، مثل گل اول ( البته دروازبان آلبانی خیلی زود رو به جلو پرید و در لحظه پایین آمدن تازه به توپ رسید ) در انتها با اخراج دفاع وسط آلبانی ، آنها در نیمه دوم فشار بیشتری متحمل می شوند.

نیمه دوم :
تیم آلبانی با وجود ۱۰ نفره بودن ، دفاع را از جلو شروع می کرد و بیشتر جمع بازی کردند و در هنگام تصاحب توپ با پاسهای بلند و عمقی سریع مرکز دفاع حریف را هدف گذاری کرده بودند و دلیل آنهم فاصله زیاد خط دفاعی سوئیس با دروازه خود بود و دیگر اینکه بازیکنان آلبانی مثل نیمه اول در وسط زمین کامل پرس نمی شدند. در مقابل تیم سوئیس هم از فضای پشت دفاع حریف به خوبی استفاده کرد و دو موقعیت گل هم داشتند و اگر بخواهیم نیمه دوم را بهتر تحلیل کنیم هر دو تیم توانستند از فاصله ایجاد شده بین خط دفاعی و دروازه ها بخوبی استفاده کنند و حتی آلبانی از این روش می رفت تا در دقیقه نود بازی گل تساوی را بزند . بازی بیشتر در وسط زمین بود ولی تاکتیکهای گروهی بیشتر از بازی دیروز دیده می شد و آلبانی علیرغم ۱۰ نفره شدن به حملات خود ادامه داد و سوئیس نخواست که با ریسک بالا بازی کند و این ۳ امتیاز برای صعود از گروه برای آنها ضروری بود.

بازی ولز- اسلواکی
تیم ولز با ترکیب ۳،۵.۲ وسه هافبک وسط آنها جمع تر و عقب تر از گوشها قرار داشتند و در حالت دفاع تیمی ۴،۳.۳ بودند .
تیم اسلواکی با سیستم ۴،۵.۱ بازی کرد. هر دو تیم در اوایل بازی ، همدیگر را در وسط زمین پرس کرده بودند و امکان پاسکاری بیشتر از سه بار را به یکدیگر نمی دادند و برای همین بازیکنان در زمین حریف بیشتر با حمل توپ و یک دو کردن های کوتاه می توانستند خود را به منطفه ۱۸ قدم حریف برسانند و در این کار تیم ولز بهتر بود .
با ادامه بازی تیم اسلواکی بیشتر توانست توپ را در زمین حریف به گردش در بیاورد و باتوجه به سرعت بالای گرت بیل و دیگر مهاجمان ولز ، آنها می خواستند از فضای ایجاد شده در پشت دفاع برای ضد حمله یا حملات سریع استفاده کنند و همچنین تیم اسلواکی خیلی در زمین از نظر طولی باز بودند که این برای استفاده کردن از کل زمین خوب بود ولی در هنگام تصاحب توپ بوسیله ولز یا شروع بازی آنها ، به راحتی از فضای ایجاد شده بین نفرات حریف استفاده می شد و ولز پاسهای بیشتری به هم می دادند ( در اواخر نیمه اول و کل نیمه دوم ) . تیم اسلواکی بیشتر حمله منطقه ای را در دستور کار داشت یعنی پایه ریزی حمله یا بیش از ۵ پاس در منطقه پشت ۱۸ قدم ولی تیم ولز ترجیح می داد با نفرات کمتری در حمله شرکت کند و این را میتوان در ۳۰ دقیقه آخر بازی مشاهده کرد.
از نکات جالب ، اهمیت ضربات ایستگاهی و استاندارد در گل اول ولز و همچنین گلهای دیگر بازی بوسیله نفرات تعویضی.
در انتهای بازی دفاع تیمی ولز ۴،۵ ۱ شده بود و تنها به ضد حمله و سرعت گرت بیل برنامه ریزی کرده بودند و تیم اسلواکی به بازی خود عرض داده بود ولی نداشتن سرعت در به گردش درآوردن توپ ، به ولز اجازه جابجایی تیمی را می داد و با توجه به بسته بودن عمق تیم ولز ، روش حمله اسلواکی به نفود از جناحین و ارسال به منطفه حریف تبدیل شده بود.

بازی انگلستان- روسیه
نیمه اول:
انگلیس بازی را با شیوه ۴،۳.۳ شروع کرد و روسیه با ۴،۲.۳،۱ و ازهمان اول نشان دادن که می خواهند جلوی ۱۸ قدم خود را با دو هافبک دفاعی کامل بسته نگه دارند.
انگلیس به لطف گوشهای سرعتی و رونده خود از چپ و راست با دور زدن مدافعان و پاسهای تند و تیز زمینی بارها در داخل منطقه جریمه روسیه خطر ساز شدند و آنها می دانستند که دروازبان و مدافعان وسط روسیه روی ارسالهای بلند برتری دارند و انگلیس علیرغم تاکتیک سنتی خود که سانتر بلند از جناحین است ، فقط یکی دو مورد سانتر بلند انجام دادند که ثمری هم نداشت. تیم روسیه عملا برنامه خاصی برای حمله نداشت و بیشتر در صدد خراب کردن برنامه حملات تیم حریف بود و در زمان قطع کردن توپهای انگلیس فقط قصد دور کردن توپ یا دور نگاه داشتن توپ به دروازه خودی را داشتند و در زمان شروع مجدد و بازی از سوی مدافعان بعلت عدم جابجایی و همچنین دفاع تیمی خوب انگلیس از وسط زمین و تقریبا بسته شدن راههای پاس ، مدافعان و هافبک های دفاعی روسیه امکان انتخاب چند هدف برای پاس دادن را نداشتند و اقدام به ارسالها بلند ویا پاسهای ریسکی می کردند که اکثرا هم بوسیله حریف قطع می شد و مجددا فشار بر دروازه خودی را حس می کردند. دروازبان روسها نقطه قوت آنها بود.

نیمه دوم :
انگلیس با همان شیوه یعنی نفود از چپ و راست و دور زدن مدافعان کناری بازی را ادامه داد ولی یک تفاوت در سیستم دفاع تیمی دادند و با کمی عقب کشیدن توانستند فاصله طولی خطوط روسیه را بازتر کنند( برای دریبل های سرعتی رحیم استرلينگ در برابر کم تعدادی نفرات عقب تیم روسیه ) و از طرفی هم روسیه توانست پاسهای بیشتر در مرکز زمین و تا حدودی از زمین انگلیس داشته باشد.
تیم انگلیس نداشتن یک مهاجم تمام کننده در منطقه جریمه (باکس) را کم داشت و باوجود ارسالهای خیلی خوب از جناحین نتوانست به گل برسد و در این بازی بازهم ضربات ایستگاهی راه گشا بود و در دقایق پایانی تیم روسیه توانست از قدرت مدافعان خود در برابر ارسالهای هوایی،این بار با جلو کشیدن کاپیتان و مدافع وسط خود از این قدرت بهره ببرد و از روی ارسال جناح چپ به گل و تساوی این دیدار سخت دست پیدا کنند .
در دقایق پایانی انگلیس در حفظ توپ و کنترل بازی ضعیف کار کرد و به خیال اینکه روسها تمایلی به حمله ندارند ، بازی را تمام شده می دانستند و حتی در حملات تیمی دیگر دفاع های انگلیس شرکت نمی کردند و در زمین خودی باقی می ماندند و همین فشار را بر روی تیم روسیه کم کرد و به آنها اجازه بازی سازی بعد از تصاحب توپ را می داد .
به نظر من تیم روسیه از اول هم به دنبال تساوی در این بازی بود و هر چند فشار زیادی را متحمل شد ولی از سیستم دفاع و ضد حمله (تک حمله با کمترین نفرات) خود تا پایان بازی پیروی کرد و مزد نظم و انضباط تاکتیکی خود را در دقیقه ۹۳ گرفت.
دفاع وسط انگلیس نقطه ضعف تیم است و باتوجه به نفود های بالهای چپ و راست اگر به تیمهای قویتری برخورد کنند آن وقت مدافعان کناری آنها هم آسیب پذیر می شوند.در ضمن انگلیس در حالت دفاع تیمی به حالت ۴،۵.۱ تغییر آرایش می داد. البته بازی دیشب نشان داد که هر دو تیم می توانند می توانند شانس های اول و دوم برای صعود به دور باشند.
نظرات کاربران
برای ارسال نظر، باید در سایت عضو شوید.
آخرین ها