قسمت هفتم؛ سکوهای طلایی... سلام هوادار!

شاید تمام بازی های قبلی تیممان روی مدار بی قراری در جریان بود... اما دیشب همه چیز خاص و طوفانی موج انداخت در میان تک تک موقعیت های مستطیل سبز!
هرچند طبق اسکوربرد پیروز میدان نبودیم اما اگر نگاهی بر آمار دیدار دیشبمان بیندازیم؛ در می یابیم که پیروز میدان شدیم آنگاه که برای اولین بار در لیگ جدید فوتبالمان توانستیم طعم دو گل خوردن در یک بازی را به سرخان پایتخت بچشانیم....
دیشب همه طلایی آمده بودند... یا با پاهایشان و یا با قلبانشان... آمدند تا در هلی شات لحظه ها، طلایی ها پراژکتور ثانیه هایمان شوند...
موقعیت هایی که با حضور تو... هوادار... روشن شد!
بازی قابل توجهی بود... موقعیت از هر سمت و سویی اعلام حضور می کرد و هیجان در گوشه کناره های میدان فریاد سر می داد...
از رافائل که دقیقه 27 بود با ضربه بالای دروازه بیرانوند یخ بازی را به معنای واقعی آب کرد تا بازی به خود رنگ جدیت و جنگیدن بگیرد...!
همه چیز با گل طارمی برایمان یادآور گذشته شد: داوری جزئی از بازی برای سپاهانمان است...!
چقدر تلخ و ناعدالتیست آن هنگام که کارت قرمز را "اسم" یک بازیکن مبدل به کارت زرد کند...!
کارت قرمزی که شایسته هند مهدی طارمی بود تا شاید هرگز دروازه لی باز نمی شد...!
کوتاهی خورشیدی و گل اسم و رسم دار پرسپولیسی ها ناحق اما عین حقیقت چند لحظه ای تیم مان را بازنده میدان قرار داد...!
فوتبال دیشب نه... بهتر از بگویم کشتی دیشب سرخ پوشان خالی از اتفاق نبود...
از مصدومیت مدافع قلب میدانمان گرفته تا میلاد سرلکی که گویا نمیداند دیشب چگونه و برای چه جنگیده است... و از دعوا...
دعوا... یکی از معدود کارهایی که پرسپولیسی ها به خوبی آن را از برند... و چه بهت زده شدیم آنگاه که سهم خوبی کردن های علی محمدی، کارت زرد بازی بود... پس از سالها تماشای فوتبال تازه می فهمم در جدا کردن و ختم دعوا کارت بازی از آن تو میشود...!
کارتی که تو را از بازی در دیدار با نفتی ها محروم کرد...!
دیشب شاهد سپاهان آشنایی بودیم... سپاهانی که یادش نرفت برای پیروزی... برای هوادارانش باید بجنگد...!
طوفان زردِ همیشگی، در دقیقه 52 وزید تا کابوس قرمز پوشان تهران باشد...
از حرکت به موقع لی برای گرفتن توپ که عجیب شاگردان برانکو را مبهوت نگهبانیش کرد... از ضربه ی سر انصاری که از دیرک دروازه در کمال ناباوری عبور کرد... و دوباره از ضربه ی سر و موقعیت ها...!
دقیقه 56 بازی بود که اینبار ضربه مروان حسین از پشت محوطه جریمه به شکلی خطرناک با مهار تک ضرب بیرانوند همراه شد تا زهره چشمی گرفته باشد از یاران طارمی...
اما در دقیقه 64 طاقت مروان حسین طاق شد تا پس از هفت هفته حضور میان زرد پوشان، اولین گلش را به موقع و محکم و قاطع درون دروازه ی بیرانوند قرار دهد...
پس از گل دقیقه 72 از علی علیپور،باز هم تعویض های طلایی مدبرمان ناجی لحظه های جنگیدنمان شد...
اینبار از کرانچار... از علی محمدی...از میرزایی...!
زلاتکو در مورد تعویض هایش به نتیجه رسید و دو تعویضی او توانستند در نقش گلساز و گلزن ظاهر شوند....
جلال الدین علی محمدی وینگر سپاهان در دقیقه84 با تکل روی پای فرشاد احمدزاده مانع از فروریختن دروازه تیمش شد و بلافاصله در ضدحمله با یک ضربه روی پا سانتر رضا میرزایی را به گل تبدیل کرد تا مرد سرنوشت ساز این بازی باشد و با ضربه ای زمینی، بیرانوند را بار دیگر تسلیم کند...
در ال کلاسیکوی دیشب بازهم آمار طلایی مان را حفظ کردیم... مایی که هیچ گاه در خانه خود با سرمربیگری کرانچار نتیجه را واگذار سرخ پوشان نکردیم...!
در جدال کروات ها، پیروز بازیمان اندیشه های کرانچار بود... اندیشه هایی که سالهاست برای دنیای فوتبال قابل احترام است...
ولی آنقدر که به چشممان آمدی، بازی و جنگیدن ها به چشممان نیامد هوادار...
ارتشی زرد که با غیرتتان ردپای حضور تماشاچیان حریف را پاک کردید تا سکوها رنگ آرامش به خود بگیرد... اما جدای تمام اتفاقات دیشب حضور پر فروغ تو، ورزشگاه طلایی را تقدیم طلایی پوشان کرد...
و چه زیبا که بر مجازی هایمان تیتر زدند... طلایی دلان به وعده ی خود عمل کردند...
بوسه بر حضور همیشه پر حمایتت هوادار... و پاقدم های طلایی ات که همیشه برایمان بهترین ها را رقم زد...
هوادارانی خاص شدید تا اینبار همگی بدانیم بهتر از خودتان، تنها خودتان هستید...
مانور زرد در میان سکوها و میدان، وجود حریف را نگران میکرد... نگرانی از وزش طوفان همیشه زرد اصفهانمان...!
در بازی حیثیتی مان آمدید تا سکوهای طلایی آنقدر پر شود که جایی برای هوادار نماها پیدا نشود... طلایی آمدید تا حاشیه های لعنتی به دیار باقی بشتابند...
هوادار... نمی دانم به چه زبانی از بودن همیشگی تو، جملات سپاس را ردیف کنم تا ارزش حضورت را بیان کنم... اما می توانم پانامورای بودنت را در خاطره هایم بگذارم و روی آن بنویسم ... :
هواداران تکرار نشدنی...!
حضور خاص و همیشگی تو قابل ستایش است...
بار دیگر با اندیشه های کرنچار عهد حمایت می بندیم و می دانیم روی سپاهانمان می شود حساب کرد... چراکه دیشب بازی زیبایی کردیم...
اصلا دیشب با حضور تو زیبای میدان شده بودیم... هوادار...
با حضور دوباره تو، نفت را به آتش خواهیم کشید....
به امید پیروزی طلایی پوشان در دیدار با نفتی های تهران...
ما فردای هر بازی با شما هستیم، پس...
سلام هوادار!