قسمت دوازدهم؛ کاپیتانیِ خوش یمن... سلام هوادار!

هفته ی دوازدهم هم با تمام سرعت خودش به پایان رسید تا شاگردان کرانچار با پیروزی شیرین برابر تراکتورسازی تبریز به استقبال امیدوار کننده ی هفته ی آینده با صنعت نفتی ها بروند.
دیشب اما برای خودمان حال و هوایی داشتیم... در شروع نیمه اول و در دقیقه 4 توسط ساسان انصاری روی یک حرکت انفرادی به گل رسیدیم تا در شب پر فروغ اصفهان بدرخشیم... چه بانوانی که با فروغشان گل کاشتند و چه آقایانی که گل کاشتند در شب فروغینشان...!
دیشب یک حال عجیبی بود... یک حسی از تکرار قهرمانی زمان فرکی... همان دلبری های شریفی با محرم بعد از گل پیروزی...
حتما به یاد می آورید آن زمان را که 6 هفته به پایان لیگ برتر بود و وزیدیم به وسعت یک عالمِ طلایی به جدول لیگ برترمان تا برتر بشویم در لیگ فوتبال ایران...
و اینک رنگ و بوی نتیجه دیشب و آن همه تکنیک و هماهنگی، یاد آور آن قهرمانی شیرین مان است... تکرار تاریخ و نیم فصل دست نخورده!
یعنی می شود برد شیرین و طوفانی مان را به پای تکرار تاریخ بگذاریم و کمی هم ما دلمان را خوش تیمی کنیم که به معنای واقعی یک سپاهان اصیل است؟
نیمه دوم هم چونان نیمه اول بر وفق طلایی پوشان سپری شد، ساسان انصاری که گویا قانع یک گلِ دقیقه چهارش نبود با دبل در اولین پنالتی لیگ هفدهم برای این تیم طلایی پوش در دقیقه 50 آرامش ورزشگاه را دو برابر کرد تا هیجان به قلبان هوادارانی برگردد که این بار تماشاگر صفحه جادویی خانه هایشان بودند...
هرچند جای تشویق های "ساسانِ انصاری" در نقش جهان مان حسابی خالی بود...
انصاری آمده بود برای جنگیدن، برای پس گرفتن جایگاه اصلیمان در جدول... گویا مو به مو کُچ کردن های مربی کرواتمان نتیجه ای بافت از طلا... از طعم خوش روزهای اوج...!
تکنیک هایشان که به نظر می رسید دنبال یافتن یک فرصت طلایی اند کاملا نمایان بود... از شاهکار رسول و دبل انصاری تا کاپیتانیِ خوش یمن کریمی!
کریمی با پاهای طلایی اش دست به کار شد تا جشنواره گل این بار به اصفهان بیاید... جشنواره گل های طلایی...
دقیقه 85 بازی بود که علی کریمی با یک شوت از پشت محوطه جریمه موفق شد که یکی از زیباترین گل ها را در مستطیل سبز نقش جهانمان بکارد تا روز درخشانی برای سپاهان و سپاهانی ها رقم بخورد و بهترین پیروزی فصلمان در زمستانی ترین پاییز سال به ثبت برسد...
اما از رضا دهقانی، بازیکنی که قطعا دیشب برایش یک حال خوب و یک خاطره خوش رقم خورد... اولین بازی رسمی دهقانی در میان بزرگسالان طلایی پوش با یک طوفان پاییزی مقارن شد تا برای او هم حضور در میان چنین سپاهانی افتخاری بشود به ارزش یک دنیا احترام و یک باور همیشه طلایی...
دیشب اما تنها سهم آقایی دیدار با تیم سابقش بود تیمی که شاید هرگز با دیدارش لبخندی بر لبانش نخواهد آمد...
و...از شریفی... در تمام فضای مجازی این روزها سخن از مهدی شریفیست که باز خواهد گشت و دوباره لباس طلایی مان را بر تن خواهد کرد و برای حریفانمان حسابی جولان خواهد داد... شریفی که با سپاهان معنای مستطیل سبز را فهمید و طعم خوش قهرمانی و صدرنشینی را چشید دوباره به جمع همیشه پر تکاپوی شیران زردمان اضافه خواهد شد... و اینک تمام خاطره ها، چشم به راه نمره بیست طلایی هاست...!
تنها در این همه روزنه های امیدمان، جای تو بس در سکوی طلایی مان خالی بود... جای تو، جای حمایت هایت و جای تک تک هیجاناتت...
هوادار... می دانم تمام قلبت می کوبید در موقعیت هایی که ساختنش برایمان کاری نداشت... قلبت می کوبید تا گلی بکاریم از جنس پیروزی...
نبودنت چنان ظلماتی بود که تنها روزنه پیروزی و ستاره شادی ها بر آن چشمک می زد...
خوش بحال کمیته انظباطی... که دلشان آمد، بودنت را محدود کنند...
و چه بی اندازه سخت است گذشتن از آن همه نیرو و حمایت...
طلایی پوشانمان دلتنگ طلایی دلان بودند و این شیرین و ملموس ترین همدلی دنیای فوتبالمان است... چراکه فوتبال فقط تبانی نیست... فوتبال یعنی دنیای احترام طلایی ها... وقتی وای فای قلبان سپاهانیمان به هم متصل است...
کرانچار بازهم نقطه امیدواری مان شد... ما هرگز از حمایتمان دست نخواهیم کشید...
هوادار یعنی مردانگی یعنی هیاهوی حمایت... اصلا هوادار یعنی تو...
ما هواداران، سپاهانِ دیشب را عاشقانه دوست داریم... برای سپاهانِ همیشگی بودن، هوادار همیشگیِ بودن هایشانیم...
ما در گرمای آبادان هم می توانیم طلایی تر از همیشه باشیم... خورشید آبادان هم سپاهانیست...
و چه حس خوبیست بهترین تیمِ هفته شدن...!
به امید پیروزی سپاهان واقعیمان برابر صنعت نفتی های آبادان...
ما فردای هر بازی با شما هستیم، پس...
سلام هوادار!