انصراف رسمی قلعه‌نوعی از هدایت تیم ملی

سرمربی سپاهان با انتشار پستی در صفحه شخصی خود نسبت به عدم حضور در راس کادر فنی تیم ملی واکنش نشان داد.

به گزارش "ورزش سه"، بعد از چند روز گمانه زنی و برگزاری نشست های متعدد با مسئولان فدراسیون فوتبال در شرایطی که همه در انتظار رسمی شدن حضور امیر قلعه نویی در راس کادر فنی تیم ملی بودند با مخالفت های صورت گرفته از سوی سپاهان این اتفاق رخ نداد تا این مربی با انتشار پستی رسما این موضوع را به زبان بیاورد.


در پست امروز امیر قلعه نویی آمده است:«هیچ گاه از جنگ فرار نکرده‌ام و از پذیرفتن چالش‌ها شانه خالی نکردم. پیشنهادی جدی و نهایی برای قبول مسئولیت تیم ملی کشورمان داشتم اما نتوانستم خودم را قانع کنم تا این پیشنهاد را بپذیرم. با این که مثل همیشه در شرایط پیچیده فدراسیون و سخت تیم ملی به عنوان گزینه مربیگری انتخاب شدم اما از فدراسیون فوتبال، وزارت ورزش و آنهایی که فارغ از رنگ‌ها ، حب و بغض‌ها حمایت کردند تشکر می‌کنم. همچنین عذر مرا بپذیرید چون قرار نبود سربازی برای وطن حق الناسی را به گردن من بیندازد که در برابر مردم اصفهان شرمنده شوم. سرمربیگری تیم ملی بزرگترین افتخار است اما بپذیریم که باید به قرارداد حرفه ای و اخلاقی ام متعهد باشم. در سپاهان هم برای منافع کشورم تلاش خواهم کرد و برای مربی آینده تیم ملی آرزوی موفقیت می‌کنم. دوستدار ایران و مردم آن هستم و خواهم بود».



سرمربی سپاهان در حالی این پست را منتشر و اعلام کرد به خاطر تعهد اخلاقی به باشگاه سپاهان و مردم اصفهان قید حضور در تیم ملی را زد که یک بار دیگر باز هم در بدترین شرایط مدیریت فدراسیون و تیم ملی حاضر شده بود هدایت ایران را در دست بگیرد. نکته ای که خود نیز به آن اشاره و مدعی شد هیچ وقت از جنگیدن و جاه طلب بودن نترسیده است. قطع به یقین شرایطی که تیم ملی در این روزها دارد برای هر مربی ریسک بزرگی است که بخواهد روی نیمکتش بنشیند اما امیر تا آستانه این اتفاق پیش رفت آن هم بدون هیچ نگرانی.


در این بین اما مثل همیشه قول و قرارها و تعهداتی که او به باشگاهی مثل سپاهان آن هم با خیل عظیمی از طرفداران سپاهان مانع از رسیدن به رویایی شد که امیر نزدیک به دو دهه برای آن صبوری کرده بود. مسلما حضور در سپاهان آن هم در شرایطی که طرفداران این تیم بعد از سال ها چشم انتظاری به دنبال قهرمانی ششم در لیگ برتر و درخشش دوباره در بازگشت به آسیا هستند هم می تواند وظیفه ای ملی برای امیر باشد، فرصتی که باز هم راه را برای رسیدن دوباره او به نیمکت وسوسه کننده تیم ملی را در آینده ای نه چندان دور برای این مربی هموار خواهد کرد.