یکی مثل من که قائم مقام وزیر بودم دلیلی ندارد مدیریت باشگاه دیگری را بر عهده بگیرم
واعظی آشتیانی: هیچ علاقه‌ای به مدیریت در باشگاهی مثل سپاهان ندارم
مدیرعامل اسبق استقلال ماجرای پیشنهاد مدیریت سپاهان را تکذیب کرد و اعلام کرد علاقه‌ای به حضور در این باشگاه ندارد.به گزارش پایگاه خبری طوفان زرد و به نقل از ایلنا، روز گذشته اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه امیررضا واعظی آشتیانی یکی از گزینه‌های مدیرعاملی باشگاه سپاهان است و مجموعه فولاد مبارکه به دنبال سپردن این سمت به مدیر اسبق استقلال است.
واعظی آشتیانی در گفتگو با خبرنگار ورزشی ایلنا در خصوص پیشنهاد مدیریت باشگاه سپاهان و اینکه آیا حاضر است چنین سمتی را عهده دار شود اظهار داشت: اصلاً چنین موضوعی صحت ندارد و قبلاً هم بارها گفته‌ام که علاقه‌ای به حضور در ورزش و عرصه مدیریت در ورزش در هیچ جایگاهی ندارم چه رسد به اینکه بخواهم مدیرعامل باشگاهی مثل سپاهان یا امثال سپاهان شوم. من مسئولیت و مشغله مهم و سنگینی در اختیار دارم و همانطور که گفتم علاقه‌ای به این کار ندارم و ضمن اینکه هیچ صحبتی هم در این زمینه با من نشده است.
وی در مورد اینکه آیا بستر مدیریت در سپاهان برای موفقیت فراهم است یا نه هم گفت: من شرایط باشگاه سپاهان را دنبال نمی‌کنم و اطلاعی از آن ندارم ولی کلاً بستر مناسبی در ورزش و مدیریت ورزش کشور ما وجود ندارد و متاسفانه هرچه زمان جلو می‌رود به جای اینکه اوضاع به سمت پیشرفت و بهتر شدن برود بدتر می‌شود. در گذشته نظم و انضباط مالی و شفافیت و سلامت بیشتری وجود داشت ولی متاسفانه الان به جای اینکه چهره‌های جدید و تفکرات جدید روی کار بیایند همه‌اش به سمت استفاده از نیروهای امتحان پس داده و شکست خورده می‌رویم.
مدیرعامل سابق استقلال در مورد اینکه آیا برای مدیریت این باشگاه حاضر است به فوتبال برگردد یا نه هم توضیح داد: نه همانطور که گفتم نه باشگاه سپاهان نه هیچ باشگاه دیگری و شرایط را مناسب نمی‌بینم و برای یکی مثل من که قائم مقام وزیر بودم دلیلی ندارد مدیریت سپاهان یا استقلال یا هر باشگاه دیگری را بر عهده بگیرم. مدیریت فوتبال باشد برای آنهایی که ادعای ترانسفر شدن و پیشنهاد مدیریت خارج از کشور را دارند.
واعظی آشتیانی در مورد اینکه برای چندمین بار بحث انتقال سرخابی‌ها به بخش خصوصی مطرح شده است هم گفت: من نمی‌دانم چرا این تفکر اشتباه وجود دارد که با اضافه کردن ثروت به این باشگاه‌ها می‌توانند در خصوصی کردن آنها موفق عمل کنند در حالیکه در این سالها مشخص شده و واضح است که سرمایه‌گذاری و فعالیت در ورزش ایران توجیه اقتصادی ندارد و تا وقتی که چنین شرایطی حاکم باشد حتی اگر به بخش خصوصی هم واگذار شود پیشرفتی حاصل نخواهد شد و به نوعی از چاله به چاه افتادن است.