و این تیم هم فوق‌العاده و هم معمولی محرم؛
استرس و ذهنیت قهرمانی عامل مخرب برای سپاهان!
آماری که شاگردان محرم نویدکیا در پانزده هفته اول لیگ برتر ثبت کردند، گاهی حتی خارق‌العاده است، اما آنها مشکل بزرگی داشتند که سبب شد با رتبه سومی نیم فصل را تمام کنند.به گزارش پایگاه خبری طوفان زرد و به نقل از "ورزش سه"، از حرف‌‌ها و کری‌خوانی‌های هواداری که بگذریم، اکثریت قریب به اتفاق کارشناسان، پیش از اینکه فصل جدید لیگ برتر فوتبال ایران دوباره از سر گرفته شود، به چندین و چند دلیل سپاهان را شانس اول قهرمانی عنوان می‌کردند.
توضیح دلیل این ادعا هم خیلی کار سختی نبود؛ سپاهان فصل گذشته را با آماری خیره کننده پشت سر گذاشته بود و توانسته بود با 65 امتیاز بهترین نایب قهرمان اداور لیگ برتر لقب بگیرد. آنها از هفته سیزدهم که مقابل پدیده در نقش جهان غافلگیر شدند، دیگر شکست نخوردند و با سه تساوی و چهارده پیروزی فصل را پشت سر پرسپولیس امیدوارانه و مشتاقانه برای شروع فصل جدید تمام کردند. علاوه بر این کادر فنی آنها ( به جز علی ربانی مربی بدنساز) حفظ شده بود و محرم نویدکیا که قطعا تجربیات فراوانی از اولین سال مربیگری به دست آورده بود، با اطلاعات و آگاهی بیشتری تیمش را با سه خروج اجباری و کلیدی که نیازمند، محبی و حاج‌صفی بودند و اضافه کردن چهار بازیکنِ شاخص به جای این سه بازیکن که کریستوفر کنت، مسعود ریگی، فرشاد احمدزاده و شهریار مغانلو بودند، مهیای فصل جدید کرد.
این دلایل به علاوه پشت سر داشتن باشگاهی منسجم و باساختار و از طرف دیگر مشکلاتی که بر سر راه استقلال و پرسپولیس وجود داشت، این فرضیه که سپاهان می‌تواند قوی‌ترین و ترسناک‌ترین تیم لیگ برتر فوتبال ایران در دوره بیست و یکم باشد را از هر فرضیه دیگری پررنگ‌تر می‌کرد؛ اما شاید همین انتظارات دلیل اصلی دور بودن نتایج، و نه آمار تیمی که محرم نویدکیا ساخته نسبت به جایگاهی باشد که در پایان نیمه اول فصل شکل گرفته است.
در عمل هم حالا که هفته پایانی نیم فصل اول مسابقات را پشت سر گذاشته‌ایم، سپاهان عملکرد چشم گیر و خارق العاده‌ای در بخش هجومی داشته و در ایجاد شانس گلزنی و شوت به دروازه، با اختلاف بهترین تیم لیگ بوده است، اما به همان اندازه که تیم محرم نویدکیا در ایجاد موقعیت‌های گلزنی خوب عمل کرده، به همان اندازه در تبدیل این موقعیت‌ها به گل، بد بوده تا علیرغم ثبت آمار خیره‌کننده 233 شوت که 73 تای آنها در چارچوب دروازه بوده، تنها 18 ( با احتساب دیدار برابر گل‌گهر) مرتبه موفق به گلزنی شده باشند، که آمار پایین 7.7 را در نرخ تبدیل شوت به گل ثبت می‌کند و آنها را از این حیث در رتبه هفتم لیگ برتر در شرایطی قرار می‌دهد که پرسپولیس با ثبت 13.5 درصد نرخ تبدیل شوت به گل، بهترین تیم از این حیث بوده است.
علاوه بر این تیم محرم نویدکیا با ثبت میانگن آمار 64 درصد مالکیت توپ در هر 90 دقیقه، بهترین تیم لیگ در رد و بدل کردن توپ میان بازیکنان خودی بوده، تا تمام فاکتورهای لازم را برای قرار گرفتن در صدر جدول داشته باشد، اما در واقع این استقلال و شاگردان فرهاد مجیدی هستند که با مالکیت 51 درصدی، زدن 177 شوت که 55 تای آنها در چارچوب بوده، توانسته با نرخ تبدیل شوت به گل 12درصد، در پایان نیم فصل اول مسابقات صدرنشین مسابقات لقب بگیرد و در گلزنی هم با وجود ایجاد شانس های بسیار کمتر نسبت به سپاهان، 7 گل بیشتر از طلایی پوشان اصفهانی به ثمر رسانده باشد !
اینکه این مشکل تیم محرم نویدکیا چه دلایلی می‌تواند داشته باشد و از چه مسائلی نشات می‌گیرد را بیشتر از هر کسی خود سپاهانی‌ها می‌توانند به آن پاسخ بدهند، اما به نظر می‌رسد علاوه بر دلایل فنی، دلایل روانی نیز در این روند سپاهان تاثیرگذار بوده که در ادامه این مطلب به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد.
*عدم شناسایی ترکیب اصلی
استقلال تا پیش از اینکه فرهاد مجیدی به ترکیب اصلی دست پیدا کند، نتایج پر فراز و نشیبی می‌گرفت، اما پس از اینکه این مربی به ترکیب اصلی خود پس از دربی دست پیدا کرد، روند صعودی این تیم شروع شد. در سپاهان اما محرم که سال گذشته به ثبات به عنوان عاملی کلیدی در موفقیت تیمش نگاه می‌کرد، هرگز نتوانسته در مورد این موضوع با همکارانش به جمع بندی برسد. او تا پایان هفته چهارم از یک ترکیب استفاده می‌کرد، اما پس از شکست مقابل ذوب‌آهن، شاهد سردرگمی کادر فنی سپاهان در رابطه با حضور یا عدم حضور حسینی و همینطور فرشاد احمدزاده بودیم. در ادامه فرشاد رفته رفته به پست هافبک اضافه شد و حسینی که یک بازی را بیرون نشسته بود، دوباره به ترکیب بازگشت و در همین حین هم بود که سروش رفیعی جای خود را در خط میانی به یاسین سلمانی داد. در ادامه بحران دیگری پیش آمد و وقتی محرم نویدکیا دید دو مهاجم تیمش علی رغم حضور ثابت در تمام بازی‌ها، بیشتر از دوبار گلزنی نکرده‌اند، انتخاب از میان سجاد شهباززاده و شهریار مغانلو از دیدار هفته هشتم برابر گل گهر آغاز شد و هنوز هم که هنوز است، اگرچه محرم نویدکیا در رابطه با استفاده از یکی از میان این دو به جمع بندی رسیده، ولی هنوز هم در شرایطی که کادر فنی در خط میانی و دفاعی به جمع بندی نهایی برای چینش ترکیب دست پیدا کرده، همچنان انتخاب از میان سجاد و شهریار، بزرگترین معضل سپاهانی‌ها است.
*مهاجمانی که گلزنی یادشان رفته است !
پیش از شروع فصل اضافه شدن شهریار مغانلو به بهترین خط آتش لیگ برتر که موفق به ثبت 53 گل شده بود و بهترین گلزن لیگ را نیز معرفی کرده بود، نشان از یک خط حمله آتشین می‌داد، اما در عمل شاهد اتفاق دیگری بودیم و ابهامی که کادر فنی سپاهان برای انتخاب ترکیب اصلی داشت، سبب شده تا نه شهریار همان شهریار نیم فصل دوم فصل گذشته در پرسپولیس باشد و نه سجاد همان مهاجم زهردار لیگ بیستم که با بیست گل آقای گل مسابقات شد. در این بین محمدرضا حسینی و فرشاد احمدزاده نیز به عنوان دو وینگر سمت راست تاکنون سه بار گلزنی کردهاند، که اصلا آمار خوبی برای بازیکنان تهاجمی سپاهان با موقعیت‌های زیاد گلزنی به شمار نمی‌رود.
*پراکندگی در گلزنی؛ مدافعان شاخص‌ترند !
در واقع حالا که به پایان نیم فصل اول مسابقات لیگ برتر رسیده‌ایم شهریار مغانلو (سه گل)، دانیال اسماعیلی فر (سه گل)، سجاد شهباززاده ( دوگل)، فرشاد احمدزاده (دوگل)، سروش رفیعی ( دو گل)، امید نورافکن ( دو گل)، محمدرضا حسینی (یک گل)، یاسین سلمانی (یک گل)، عزت پورقاز ( یک گل) و گئورگی گولسیانی (یک گل) 18 گل طلاییپوشان اصفهانی را به ثمر رسانده‌اند که ثبت بیشترین گل زده به نام شهریار که قرار بود بیشتر گلزنی کند و همینطور به ثمر رسیدن سه گل توسط دانیال به عنوان مدافع راست تیم بسیار معنی دار است.
*عدم سازماندهی و انتقال سریع از حمله به دفاع
در هر پنج مسابقه‌ای که تیم محرم نویدکیا بازی ها را مقابل ذوب‌آهن، گل‌گهر، استقلال، پیکان و درنهایت پرسپولیس واگذار کرده است، موقعیت‌های گل بسیار بیشتری را نسبت به رقبا ایجاد کرده است، ولی درنهایت با وجود مالکیت بیشتر و ایجاد شانس بیشتر برای گلزنی، این تیم های مقابل بوده‌اند که از اشتباهات حریف استفاده کردهاند و به ویژه در ضدحملات تیم سپاهان را با ضربه‌های مهلکی جریمه کردهاند.
*عملکرد ضعیف مقابل تیم‌های مدعی
تیم محرم نویدکیا در نیمه اول فصل اصلا عملکرد خوبی مقابل تیم‌های مدعی نداشته و به جز شکست عجیب مقابل گل گهر در سیرجان، دو شکست هم مقابل استقلال و پرسپولیس و یک تساوی هم مقابل آلومینیوم به عنوان تیم های اول، دوم و چهارم جدول به دست آورده که برای تیمی که می‌خواهد قهرمان بشود، اصلا آمار خوبی نیست.
*استرس و ذهنیت قهرمانی به عنوان عامل مخرب !
عامل مهم دیگری که در بازی‌های سپاهان شاهدش بوده‌ایم، اشتیاق بالای بازیکنان این تیم برای گلزنی است. این موضوع البته ممکن است در لیگی که بیشتر تیم‌ها با اندیشه تساوی و کسب یک امتیاز وارد زمین می‌شوند، به عاملی تخریب کننده بدل شود که در اردوی سپاهانی‌ها در نیم فصل اول این موضوع رخ داده است. در واقع سپاهانی‌ها که در این فصل به نتیجه‌ای جز قهرمانی فکر نمی‌کنند، از ابتدای بازی با حملات پردامنه کارشان را آغاز می‌کنند و انگار برای گلزنی بیش از آن چیزی که باید، عجله به خرج می‌دهند. بنابراین هر چه بازی به پایان نزدیک می‌شود، این عجله به سرآسیمگی و بازی احساسی بدل می‌شود و بازیکنان این تیم علیرغم ایجاد موقعیت‌های پرشمار، در استفاده از این فرصت‌ها بسیار ضعیف عمل می‌کنند.
جمع‌بندی: پانزده بازی برای تغییر رویه فعلی
تیم محرم نویدکیا طبق آمار ترسناک‌ترین تیم لیگ برتر به شمار می‌رود، اما در عمل همانطور که توضیح داده شد، در رتبه سوم مسابقات قرار گرفته‌اند و با احتساب شکست مقابل گل‌گهر این تیم با 26 امتیاز به رتبه چهارم نزول خواهد کرد. با تمام این‌ها اما هنوز 15 مسابقه دیگر پیش روی محرم نویدکیا و شاگردانش قرار دارد و آنها اگر بتوانند بر استرس و عجله‌ای که در تمامی بازی‌ها از آنها شاهد بوده‌ایم، غلبه کنند و در امر گلزنی تمرکز بالاتری داشته باشند، شاید بتوانند در 15 بازی باقی‌مانده، با استفاده از غفلت‌های احتمالی رقبا بار دیگر حضور در صدر جدول را تجربه کنند و برای کسب ششمین قهرمانی در تاریخ لیگ برتر امیدوار باشند؛ در غیراینصورت و با رویه فعلی، کسب سهمیه آسیایی بهترین نتیجه قابل تصور برای محرم نویدکیا در دومین سال مربیگری خواهد بود و شاید عصبانیت بیش از حد او از بازیکنانش پس از آخرین بازی در اراک هم به دلیل همین موضوع بوده باشد.