آقای مظاهری؛ اینجا، آنجا نیست!
پیوستن مظاهری به سپاهان اگر چه میتواند مسئله ای دو سر برد باشد اما رشید نباید فراموش کند پس از دوره سخت دراستقلال مجیدی، چه فرصتی نصیبش شده است.
به گزارش پایگاه خبری طوفان زرد و به نقل از خبرنگار ایمنا، رشید مظاهری پس از یک فصل و نیم کابوسوار و پرحاشیه در استقلال که او را از روزهای اوجش جدا کرد، بالاخره به اصفهان بازگشت تا این بار نه برای ذوبآهن که برای سپاهان به میدان برود. مظاهری و سپاهان ابتدا فصل نیز مذاکراتی داشتند اما خواستههای این گلر باتجربه سبب شد تا نویدکیا به گزینههای دیگری فکر کند. سپاهان کریستوفر کنت اتریشی را به خدمت گرفت اما او هرگز نتوانست سنگربانی مطمئن برای طلاییها باشد.
در نهایت دوباره پس از چند ماه دست روزگار دوباره چرخید تا رشید مظاهری به سپاهان بپیوندد. اختلاف با فرهاد مجیدی، مظاهری را در استقلال نیمکت و حتی سکونشین کرده بود و از طرفی سپاهانیها نیاز داشتن گلری کم اشتباه را کاملاً احساس میکردند.همه این موارد باعث شد تا دو طرف به توافق برسند. مظاهری احتمالاً لجبازی را کنار گذاشت و به کار کردن با رحمان احمدی رضایت داد.
رشید تصمیمی کاملاً منطقی برای ادامه مسیر فوتبالش گرفت و حالا این فرصت را دارد تا با جو آرام حاکم بر سپاهان، به دور از حاشیه مقدمات بازگشت به روزهای خوب خودش را فراهم کند. با این وجود آنکه تا چه میزان او قادر به استفاده از این شرایط است، به رفتار و انتخابهایش در ماههای آینده بستگی دارد.
مظاهری میتواند همچنان همان ستاره چموش استقلال باشد که فیکس بودن در استقلال و دعوت شدن به تیم ملی را به غرور بیجایش فروخت و یا همان گلر بینظیری شود که ذوبآهن را ترک کرد. در هر صورت ماههای آینده برای رشید حکم راه رفتن روی لبه نازکی را دارد که یک طرف، سقوط به ناکجاآباد فوتبال و سوی دیگر، فتح دوباره قله موفقیت است.
اینکه مظاهری کدام طرف غش کند، اختیار خودش است اما چیزی که حقیقت دارد، استعداد و پتانسیل کافی او برای بازگشت به قله است. حاشیه وصله ناجور راه مظاهری در سالهای اخیر بوده و برای رهایی از آن شاید هیچ جایی بهتر از سپاهان نباشد.
پس مظاهری باید بداند که کجا آمده و در سپاهان دیگر فرصتی برای اشتباه ندارد. حاشیه داشتن در سپاهان قطعاً برای مظاهری بسیار گرانتر از استقلال تمام میشود. چه بسا یک قدم غلط، او را در فصلهای آینده به گلری کاملاً معمولی بدل کند و یک تصمیم صحیح، پیراهن تیم ملی را دوباره بر تنش اندازه کند. به شرطی که نه قبل از پرواز قهر کند و نه سربزرگیاش جسارت یک معذرت خواهی را از او بگیرد.
به گزارش پایگاه خبری طوفان زرد و به نقل از خبرنگار ایمنا، رشید مظاهری پس از یک فصل و نیم کابوسوار و پرحاشیه در استقلال که او را از روزهای اوجش جدا کرد، بالاخره به اصفهان بازگشت تا این بار نه برای ذوبآهن که برای سپاهان به میدان برود. مظاهری و سپاهان ابتدا فصل نیز مذاکراتی داشتند اما خواستههای این گلر باتجربه سبب شد تا نویدکیا به گزینههای دیگری فکر کند. سپاهان کریستوفر کنت اتریشی را به خدمت گرفت اما او هرگز نتوانست سنگربانی مطمئن برای طلاییها باشد.
در نهایت دوباره پس از چند ماه دست روزگار دوباره چرخید تا رشید مظاهری به سپاهان بپیوندد. اختلاف با فرهاد مجیدی، مظاهری را در استقلال نیمکت و حتی سکونشین کرده بود و از طرفی سپاهانیها نیاز داشتن گلری کم اشتباه را کاملاً احساس میکردند.همه این موارد باعث شد تا دو طرف به توافق برسند. مظاهری احتمالاً لجبازی را کنار گذاشت و به کار کردن با رحمان احمدی رضایت داد.
رشید تصمیمی کاملاً منطقی برای ادامه مسیر فوتبالش گرفت و حالا این فرصت را دارد تا با جو آرام حاکم بر سپاهان، به دور از حاشیه مقدمات بازگشت به روزهای خوب خودش را فراهم کند. با این وجود آنکه تا چه میزان او قادر به استفاده از این شرایط است، به رفتار و انتخابهایش در ماههای آینده بستگی دارد.
مظاهری میتواند همچنان همان ستاره چموش استقلال باشد که فیکس بودن در استقلال و دعوت شدن به تیم ملی را به غرور بیجایش فروخت و یا همان گلر بینظیری شود که ذوبآهن را ترک کرد. در هر صورت ماههای آینده برای رشید حکم راه رفتن روی لبه نازکی را دارد که یک طرف، سقوط به ناکجاآباد فوتبال و سوی دیگر، فتح دوباره قله موفقیت است.
اینکه مظاهری کدام طرف غش کند، اختیار خودش است اما چیزی که حقیقت دارد، استعداد و پتانسیل کافی او برای بازگشت به قله است. حاشیه وصله ناجور راه مظاهری در سالهای اخیر بوده و برای رهایی از آن شاید هیچ جایی بهتر از سپاهان نباشد.
پس مظاهری باید بداند که کجا آمده و در سپاهان دیگر فرصتی برای اشتباه ندارد. حاشیه داشتن در سپاهان قطعاً برای مظاهری بسیار گرانتر از استقلال تمام میشود. چه بسا یک قدم غلط، او را در فصلهای آینده به گلری کاملاً معمولی بدل کند و یک تصمیم صحیح، پیراهن تیم ملی را دوباره بر تنش اندازه کند. به شرطی که نه قبل از پرواز قهر کند و نه سربزرگیاش جسارت یک معذرت خواهی را از او بگیرد.