محبوب ترین بازیکن دنیا ، محرم نویدکیا...
نمیدانم چه چیزی عاملش بود؟ جوانگرایی استانکو؟ میدان دادن فرهاد کاظمی؟ حمید ندیمیان؟ یا ...؟ هرچه بود، اسطوره ای به دنیا معرفی کرد که در باور هیچ کس نمی گنجد!
چه کسی باورش میشد پسرک بازیگوش یکی از محله های شهر با توپ پلاستیکی اش در زمین های خاکی همین شهر روزی بشود اسطوره نصف جهان...نه... کل جهان!
خوب یادمان هست که دویدن هایت رنگ دیگری داشت آنقدر که چشم جهان را در آن جوانی خیره کرد. ریز نقش طوفانیه سپاهان را که هیچ کس نفهمید چطور یکساله شد پدیده لیگ 81-82 ایران.
یادم نمی رود با ادموند مشترکاً آقای گل بودی... بازی آخر بود...فرقی نمیکرد کدامتان آقای گل باشید ، سپاهانمان داشت قهرمان میشد...پاس گلت طوفان به پا کرد محرم! فرستادی برای ادموند ، گل را او زد و تو گل کردی در دل های ما... یک جهان نظاره گرمان بود ، تیتر بهت زده روزنامه ها را هنوز یادم هست: «کجا بودند این بچه شهرستانی ها؟»
در میان نام های پر زرق و برق سرخابی تو و هم تیمی هایت درخشیدید و قهرمان شدید.
روزها می گذشت ، لیگ 82-83 بود و شده بودی مرد سال فوتبال ایران! چهره ای که هنوز هم بعد از گذشت سالها ایران دیگر نظیر او را ندید، حالا دیگر کاپیتان محبوب سپاهان ، شده بود چهره تک و دوست داشتنی ملی...
سپاهان ، لیگ ، جام حذفی و آسیا اش به یک طرف ، تیم ملی ایران و امید ایران هم از طرف دیگر...برای تمامشان از جان مایه گذاشتی ، بوی گل های تو را هنوز هیچ گلی ندارد، رنگ پاس های طلایی ات را هنوز نمی توان نظیرش را دید...
روزها میگذشت...تو خستگی ناپذیر بودی کاپیتان! همین هم کار دستمان داد... واااای خدای سپاهانی ها!!!
چه بلایی آمد بر سر 4 رویایی ما؟ فشار تیم ملی مصدومت کرد و اگر ، اگر فقط همان موقع تعویض میشدی حالا آنقدر حقت در فوتبال ایران ضایع نمی شد...
دلتنگ روزهای طلاایی ات بودیم و باز هم امیدوار... چقدر ارزشمند بودی که بوندسلیگا با همان حال هم تو را خواست...
رفتی کاپیتان اما مطمئن بودیم قلبت تا ابد طلایی است، چشم به راه آمدنت بودیم... سالها میگذرد کاپیتان ، ما هواداران چه روز ها با هم دیدیم! چقدر آمدند و رفتند و تو سپاهانی ماندی
چقدر قهرمانی ها چشیدیم با تو و با یاد تو! و باز تو سپاهانی ماندی و ما نیز به عشق تو سپاهانی تر... چه کرده ای با این هواداران که اسطوره طلایی شان شدی؟
آنقدر می دانم که بهانه تمام غزلهایمان بودی ، سر مشق مثنوی سپاه عشق ...!
محرم نویدکیا / امید فخر آسیا / قرارمون یادت نره / قهرمانی آسیا
فقط آنقدری میدانم که همیشه میگفتی اول اخلاق و به آن وفا کردی ، چیزی که سالهاست در فوتبال ما کمرنگ شده ، ثابت کردی که اسطوره ی اخلاقی. ثابت کردی که قهرمانی و پهلوان ... فولاد مردی و مهربان...
چهار قهرمانی نیست که مدیونمان کرده باشد به تو! شماره چهار آسیایی ، یادمان نرفته هر وقت بغض می کنیم صدایت مرهم خستگی قلب های طلایی مان می شود ، تو صدای شکستن بغض مردم این شهر را میشنوی و با حرف هایت طوفان به پا میکنی ، تو سالهاست گوشه ای از حرف های مارا به گوش تمام نامردمی هایی که می خواست ما و سپاهان ما نباشد می رسانی ،تمام نصف جهان برایت دست می زنند وقتی می گویی: «ما سپاهانیم و حالا حالاها قهرمان ، باور کنید مارا...»
هم اش بهانه است... تو سالهاست محبوب ترین بازیکن دنیایی محرم ، تمام جهان باور دارد تو را!