صبر تا کی؟؟؟

تیم فوتبال فولاد مبارکه ی سپاهان اصفهان در هفته ی هشم لیگ برتر باشگاه های ایران(جام خلیج فارس)در مصاف با راه آهن سورینت به تساوی صفر بر صفر بسنده کرد.

باشگاه سپاهان که در فصل نقل و انتقالات عملکرد چشمگیری داشت و تمامی بازیکنان مطرح و مد نظر باشگاه های مدعی را جذب نمود.
این عملکرد فوق العاده باعث شد جنگ مطبوعاتی و رسانه ای علیه سپاهان شدت زیادی پیدا کند.
سپاهان اصفهان که در اردوی اسلوونی به سر میبرد در یک بازی تدارکاتی مهاجم گلزن و محبوب خود،جواهیر سوکای را از دست داد.این بازیکن در ابتدای بازی مقابل دیناموزاگرب کرواسی بر اثر پارگی رباط نیم فصل را از دست داد.

در این میان محرم نویدکیا کاپیتان و اسطوره ی باشگاه سپاهان با تازه شدن زخم کهنه ی زانوی خود راهی کشور آلمان شد تا اقدامات لازم روی زانوی وی انجام شود و این اقدام عمل جراحی بود که او را هم تا نیم فصل زمین گیر نمود.

از جدایی خلعتبری و مسائل قبل و بعد از آن و قرارداد وی با پرسپولیس سخنان بسیاری شنیده اید و نیازی به بازگویی آن نمی باشد.
با این حساب سپاهان دو مهاجم اصلی و تراز اول خود را ازدست داد.در همان روزها بود که رسول خوروش به دلایل نا معلومی از مجموعه ی سپاهان جداشد.نکته ای را گوشزد کرد و جداشد...
"خلعتبری و سوکای نیمی از سپاهان بودند"
خوروش اعتقاد داشت نبود این دو مهاجم ضربه ی شدیدی به پیکره ی تیم سپاهان وارد خواهد کرد.
آنروزها صحبت های زیادی مبنی بر جذب مهاجم فرانسوی یا....شد اما عملا اتفاقی در این خصوص رخ نداد.

یارگیری سپاهان در فصل نقل و انتقالات و نتایج این تیم در دو هفته ی نخست لیگ برتر باعث شد کسی به ضعف ها و کمبود های سپاهان دقت نکرده و هواداران و حتی مجموعه ی تیم سپاهان غرق در شادی و سرور از نتایج کار تا بدین جا دچار آلزایمر شوند.................

ضربه ی محلک بعدی که سپاهان را دچار سردر گمی کرد ، حضور مجتبی جباری در سپاهان و حواشی پیرامون وی در این تیم اصفهانی بود.بهتر است در این مورد باز هم صبر کنیم و از قضاوت نادرست بپرهیزیم و کسی یا کسانی را متهم و محکوم نکرده و تا روشن شدن موضوع آرام باشیم.جباری بازیکن بزرگی است که نزدیک به 8-9 سال در استقلال تهران بازی کرده و به یکباره باید با تمامی آن مجموعه وداع میکرد و این برای هر انسانی کار بسیار سختی است.
امیدواریم ایم مسئله هرچه زود تر در باشگاه حل شود.

بگذریم.....

سپاهان از هفته ی دوم به بعد نتوانست انتظارات را برآورده کند و باخت های غیر قابل قبول یا تساوی های دور از انتظار باعث شد تا این تیم به شدت از صدر جدول و مدعیان دور بماند.
و در آخرین بازی این تیم تساوی مقابل راه آهن در خانه کاسه ی صبر هواداران را لبریز کرده است.

هواداران سپاهان در تمامی این هفته ها در برد یا باخت ، از سپاهان حمایت کرده اند و مشخصا نشان دادند که هرچه را ببازند اخلاق را نمیبازند.
اما نکته اینجاست که پاسخ این هوادار در قبال این خویشتن داری چیست و کی محقق خواهد شد؟؟؟

همه ی ما میدانیم که سپاهان از شرایط های بدتر از این هم سربلند بیرون آمده است.همچنین میدانیم سپاهان امسال تغییرات زیادی داشته و نیاز به فرصت برای هماهنگی دارد.

اما هواداران سپاهان درد دل هایی دارند که باید بیان شود:

اولا این که در شادی یا غم و چه در باخت یا بردن رنگ پیراهن ما همیشه زرد خواهد ماند.
ما اصول هواداری و اخلاق را زیر پا نمیگذاریم و تیم را در این شرایط تنها نمیگذاریم و مورد حمایت تام و تمام خود قرار میدهیم.

اما...

تا کی باید صبر کنیم و ببینیم که تیممان توپ و میدان را در دست دارد اما نمیتواند گل بزند؟

تا کی باید کارشناسان فاصله ی بین خطوط سپاهان را گوشزد کنند ولی همچنان این ضعف دیده شود؟

تا کی باید شاهد یارگیری عالی و وجود کادر فنی خوب در تیم باشیم ولی نتیجه ای حاصل نگردد؟

تاکی باید صبر کنیم تا دوباره صدر جدول را به خود ببینیم؟

آیا در پایان فصل خاطرات خوبی برای سپاهانی ها به جا خواهد ماند؟

ولی بازهم ما از تمامی مجموعه ی سپاهان از مدیر عامل محترم گرفته تا هواداری که باشگاه متعلق به اوست میخواهیم همچنان صبورانه و حرفه ای کار خود را ادامه دهند،احساساتی نشوند،وارد حاشیه نشوند،الگو باشند و گذشته ی درخشان خود را حفظ کنند.

به امید قهرمانی در هر سه جام پیشرو...