فیکس بودن شرط گل زدن یا خوب بازی کردن راه فیکس شدن؟

در مصاحبه ای از آرش افشین خواندم که گفته بود گل نزدم چون تمرکز ندارم. به نظر من این گفته او کمی جای تأمل دارد. اینکه کرانچار باید به افشین موقعیت بیشتری بدهد درست است جای بحث ندارد. اما با این گفته افشین که چون بازیکن تعویضی است تمرکز نداشته و موقعیت را خراب کرده هم موافق نیستم. یک بازیکن حرفه ای باید حتی اگر پنج دقیقه فرصت بازی داشته باشد ،‌ از آن نهایت استفاده را کند. این که من موقعیت را خراب کردم چون ذخیره هستم بهانه ایست که از طرف هیچ کس پذیرفتنی نیست. من با حرف های حسین چرخابی که مربی و کارشناس کارکشته ای است موافقم که افشین باید کمی در نحوه بازی خودش تجدید نظر کند و خودش را با سیستم بازی و تاکتیک های کرانچار هماهنگ کند. باید پذیرفت آرش افشین هنوز آن افشین فولاد نیست خوب شاید بخشی از این افت کیفیت به خاطر نیمکت نشینی باشد اما این همه دلیل آن نیست. و این او است که باید خود را با محیط تیم جدید هماهنگ کند نه اینکه سرمربی سیستم بازی تیمی اش را با این بازیکن هماهنگ کند.
البته کرانچار هم باید به جای اصرار به بازی نود دقیقه ای جالویچ شانس بیشتری به افشین و یعقوب کریمی بدهد اما افشین هم حقیقتاْ تا حالا آن طور که از او انتظار می رفت ظاهر نشده است. و به نظر من بهتر است به جای بهانه آوردن کمی تلاش های خودش را افزایش دهد و از اندک موقعیت هایی که نصیبش می شود بهترین استفاده را بکند و به این ترتیب اعتماد سرمربی را جلب کند. کرانچار و یا هر سرمربی دیگری نمی تواند تنها به این دلیل که افشین در فولاد خوب بازی می کرده است ، او را بازیکن فیکس کند او بازیکنی می خواهد که در سپاهان خوب بازی کند. مگر جباری در استقلال خوب بازی نمی کرد ، اما در سپاهان دیدیم که چکاره بود.
در فوتبال یک واقعیت است که برخی بازیکنان که مدت زمان طولانی در یک تیم بازی کرده اند ، با تغییر تیم تا حدودی دچار افت می شوند ، که البته این تغییر کیفیت اکثراْ گذرا است و اگر دو طرف یعنی مربی و بازیکن کمی تحمل و حوصله و تلاش به خرج دهند ،‌ با گذشت این دوره بازیکن در تیم جدید جا افتاده و به مهره ای مؤثر تبدیل می گردد. همانطور که گفتم این کار نیاز به صبر و تفاهم دو طرف دارد و مثلاْ اگر بازیکن بعد از یک نیم فصل ناموفق ساز جدایی زد و تیم را رها کرد و یا برعکس مربی از نحوه بازی اش ابراز نارضایتی کرد و او را در لیست مازاد قرار داد ،‌ واضح است که موفق به گذر از دوره هماهنگ سازی نشده و دو طرف با نارضایتی از هم جدا می شوند.
نمونه این بازیکنان کم نیستند. به طور مثال محمد قاضی که در تیم فولاد یکی از ستاره های این تیم بود و در آخرین بازی لیگ چند سال پیش یک تنه باعث گرفتن قهرمانی از ذوب آهن شد ، بعد از اینکه به ذوب آهن پیوست ، تا مدت زیادی کم فروغ بود اما با سپری شدن این دوره تحول توانست در سیستم ذوب آهن همانگ شده و باز هم پرفروغ ظاهر شود.
با این توصیف مسیٔله افشین و کریمی هم در سپاهان به همین گونه است یعنی صبر و بردباری هردو طرف و میدان فرصت دادن از طرف مربیان و تلاش مضاعف از سوی این دو بازیکن به جای بهانه آوردن. البته در این میان به نظر می رسد به یعقوب کریمی آن طور که حق او است میدان داده نشده است.
این انتظار به جای هر سرمربی است ک بازیکن باید خوب بازی کند تا در ترکیب فیکس شود. اما اینکه بازیکن بگوید من گل نمی زنم یا خوب بازی نمی کنم چون فیکس نیستم حرف منطقی نیست. از طرف دیگر کرانچار هم باید متوجه باشد که با نیمکت نشین کردن محض بازیکنان خوبش آنها را از دور خارج نکند.