لزوم تلاش برای حفظ کادر فنی برای فصل بعد

در هفته های گذشته که سپاهان نتیجه نمی گرفت و بتدریج از صدر جدول دور میشدبعضی از هواداران کم صبر کرانچار را مقصر معرفی میکردندواین موضوع بهانه ای برای خوشحالی رسانه های سرخابی بود .این رسانه ها بیصبرانه منتظر اخراج کادر فنی و افتادن سپاهان در گرداب حاشیه بودندچیزی که خودشان بارها در تیمهای محبوبشان تجربه کرده بودند.ازمشکلات بازیکنان و بدشانسی های این فصل گفتن تکرار مکررات است .اما آنچه در مورد بازی با فجر قابل توجه بود کار گروهی هماهنگی و سرعت تیمی سپاهان بود.کرانچار باز هم مثل دو فصل پیش ثابت کرد-برخلاف برخی مربیان- به نام بازیکنان وابسته نیست.همان سالی که قلعه نوعی بازیکنان اسمی را از سپاهان و تیمهای دیگر جدا کرد و با خود به استقلال برداماتیمش در برابر بازی هماهنگ سپاهان کم ستاره در مرحله حذفی لیگ قهرمانان یک دست بسته تمام عیارشد.
اینک یکبار دیگر هنر مربیگری کرانچار آشکار میشود.او روح را به کالبد تیمی دمید که بازیکنان اسمی اش یا بی وفا از آب درامدند یا مصدوم.اما او با شکیبایی مثال زدنی اش با تمام این مسایل روبرو شدوکم کم نقاط ضعف تیمش را با تکیه بر کار تیمی پوشش داد.سرخابی ها در حالی در صدر جدول عرش را سیر میکنند که با تکیه بر میلیاردها هر چه بازیکن خواستند آوردند.(غیر از یکی دو نفر)با اینحال یکیشان با اسفاده از ترساندن داور هاوستاره های سابق ذوب آهن بدبخت !نتیجه میگیرد دیگری هم که با فوتبال بزن زیرش!(آخرین باری که با پا گل زدند،یادشان رفته!)
با این وصف آیا فاصله کرانچار با دیگر مربیان لیگ آشکار نیست؟آیا بهتر نیست بجای آوردن ستاره های کاغذی فقط او را حفظ کنیم تا برای لیگ قهرمانان هم یک برنامه ای مدون تهیه کند؟به نظر من صرف نظر از هر مقامی که امسال بدست بیاوریم مدیران باشگاه باید اورا حفظ کنندوتاکید کنند که برنامه اصلیش را لیگ قهرمانان آسیا قراردهد.
به امید قهرمانی های آینده..