به بهانه رقابتهای جام باشگاههای جهان / وقتی سپاهان پای به توکیو گذاشت
لوکا بوناچیچ و تیمش یک دوران انتقالی را طی کرده بودند که می شد نامش را گذاشت ورود به دنیای حرفه ای ها در فوتبال آسیا. مصاف در دور یک هشتم نهایی با تیم کاواساکی فرونتاله ژاپن بود. این تیم در سال ۲۰۰۷ نتایج خوبی در لیگ ژاپن نگرفته بود و در رده هفتم قرار داشت اما زمانی که به سپاهان رسید به طوفان سایتاما تبدیل شد. آنها پیش از دیدار با سپاهان در لیگ ژاپن ۷ گل به حریفشان زدند تا زهر چشمی اساسی از سپاهان بگیرند. سپاهان در فولادشهر نتوانست از لایه های دفاعی کاوا عبور کند و در مصاف برگشت مقابل این تیم نیز دو تیم نتوانستند دروازه همدیگر را باز کنند.
دیدار برگشت سپاهان مقابل کاواساکی در ژاپن را باید یکی از متفاوت ترین مصافهای تاریخ فوتبال سپاهان دانست دیداری که سپاهان در آن یکی از متعصبانه ترین بازیهای خود را به نمایش گذاشت، چیزی شبیه دیدار ایران- استرالیا در ملبورن. وقتی داور سوت پایان بازی را زد انگار بازیکنان سپاهان از جنگ برگشته بودند، نای حرف زدن نداشتند و سر دو بازیکنشان هم شکسته و بانداژ شده بود.
در پنالتی ها سپاهانی ها فوق حرفه ای عمل کردند و کاواساکی را از صعود ناکام گذاشتند. هنوز استیل مطمئن بهادرانی و ابوالهیل که مثل یک فوق ستاره پشت ضربات پنالتی ایستادند و پنالتی های معرکه ای زدند در خاطر فوتبال دوستان پابرجاست.
در دور نیمه نهایی سپاهان کار سختی نداشت. الوحده در فولادشهر سه بر یک باخت تا سپاهان در امارات فقط در پی ضمانت صعود در ابوظبی باشد و البته سپاهان به رویایش یعنی فینال آسیا رسید.
اوراوا ردز، قدرت سرخ فوتبال ژاپن از راه رسید تا ترمز سپاهان را در فینال بکشد. فینال رفت و برگشت بود و مصاف رفت بایستی در فولادشهر برگزار می شد. چند شب مانده به بازی رفت، محمود کریمی فروارد سپاهان به همراه چند بازیکنان دیگر سپاهان به فولادشهر رفته بودند تا ببینند می شود در فولادشهر کار اوراوا را تمام کرد یا خیر که کریمی همان جا به محرم گفته بود:« نه، ما نمی تونیم...».
دیدار رفت در اصفهان با تساوی یک بر یک به پایان رسید و در دیدار برگشت در ورزشگاه رعب انگیز توکیو نیز سپاهان خسته با دو گل شکست خورد تا عملاً تماشاگر شاگردان هولگر اوسیک باشد.
ساعتی مانده به بازی برگشت خبری در رسانه ها منتشر شد که باعث شد نگرانی ها تا حدودی از مقابل چشمان سپاهانی هایی که استرس را به معنی واقعی کلمه تجربه می کردند کنار برود. از آنجا که یکی از تیمهای حاضر در فینال لیگ قهرمانان آسیا ژاپنی است و توکیو میزبان این مسابقات است دیگر تیم فینالیست لیگ قهرمانان آسیا هم جوازحضور در جام باشگاههای جهان را دریافت می کند.
رویای شیرینی بود. سپاهان در خواب هم نمی دید روزی در جام باشگاههای جهان حاضر باشد ولی فقط چند هفته فرصت داشت تا خودش را برای مصاف با قدرتهای قاره های مختلف در ژاپن آماده نماید.
سپاهان جام را به اوراوا واگذار کرد و به ایران بازگشت تا رهسپار سفری خاطره انگیز برای ثبت در تاریخ فوتبال ایران شود. سپاهان حال و روز خوبی نداشت، مصاحبه های محرم و بوناچیچ علیه همدیگر و خستگی تیمی که برای این همه مسابقه پشت سر هم بدنسازی مناسبی نکرده بود سبب شد سپاهان نتواند با بهترین کیفیت راهی ژاپن شود. تیم اصفهانی که حالا نامش حسابی سر زبانها افتاده بود در برخی از پستها با بحران بازیکن هم روبرو بود، بازیکنانی که اصولاً کمی پیراهن سپاهان برای آنها گشاد بود.
بازی اول با وایتاکر یونایتد نیوزلند بود. بیم و امید در چهره سپاهانی ها مشهود بود و آنها شاید فقط آرزو می کردند بتوانند از آبروی فوتبال آسیا در مقابل حریف اقیانوسیه ای خود دفاع کنند.
محمدرضا ساکت بعدها یکی از شیرین ترین خاطرات حضورش در سپاهان را پیروزی در همین دیدار عنوان کرد. او در مصاحبه ای گفت:« وقتی بازیکنان دو متری وایتاکر را در هنگام ورود به زمین دیدم هراس به دلم افتاد که این تیم با این میانگین قد و قدرت بدنی قرار است چه بلایی بر سر بازیکنان تیم ما بیاورد ولی وقتی با شروع بازی و گذشت ۱۰ دقیقه از شروع بازی بچه ها با ۲ گل عمادرضا پیش افتادند، دلم آرام گرفت».
سپاهان در دیدار دوم در حالی که تیمی ۹۰ دقیقه ای نبود و خستگی در ساق بازیکنانش موج می زد بایستی به مصاف اوراوا می رفت. قرمزهای ژاپنی باز هم در سرزمین مادری سپاهان را مغلوب کردند و این بار با نتیجه سه بر یک. تک گل سپاهان را محمود کریمی زد، تا تنها بازیکن ایرانی باشد که در جام باشگاههای جهان گل زده است.
سفر خاطره انگیز سپاهان به سرزمین آفتاب پس از دو بازی خاتمه یافت و تنها حضور یک تیم ایرانی در این تورنمنت نسبتاً آبرومند به سر رسید، سفری که به نظر نمی رسد به این راحتی برای تیمهای ایرانی رقم بخورد.
حضور در این تورنمنت به فخر سپاهان در فوتبال ایران مبدل شد. در یکی از برنامه های نود وقتی خوردبین و بصیرت روی خط آمده بودند، پیشکسوت پرسپولیسی ها گفت:« ما پرسپولیس هستیم با آن قدمت و اعتبار و افتخار و... » و بصیرت هم در پاسخ گفت: «ما هم سپاهان هستیم، تنها تیمی ایرانی که در جام باشگاههای جهان حاضر بوده است و...
دیدار برگشت سپاهان مقابل کاواساکی در ژاپن را باید یکی از متفاوت ترین مصافهای تاریخ فوتبال سپاهان دانست دیداری که سپاهان در آن یکی از متعصبانه ترین بازیهای خود را به نمایش گذاشت، چیزی شبیه دیدار ایران- استرالیا در ملبورن. وقتی داور سوت پایان بازی را زد انگار بازیکنان سپاهان از جنگ برگشته بودند، نای حرف زدن نداشتند و سر دو بازیکنشان هم شکسته و بانداژ شده بود.
در پنالتی ها سپاهانی ها فوق حرفه ای عمل کردند و کاواساکی را از صعود ناکام گذاشتند. هنوز استیل مطمئن بهادرانی و ابوالهیل که مثل یک فوق ستاره پشت ضربات پنالتی ایستادند و پنالتی های معرکه ای زدند در خاطر فوتبال دوستان پابرجاست.
در دور نیمه نهایی سپاهان کار سختی نداشت. الوحده در فولادشهر سه بر یک باخت تا سپاهان در امارات فقط در پی ضمانت صعود در ابوظبی باشد و البته سپاهان به رویایش یعنی فینال آسیا رسید.
اوراوا ردز، قدرت سرخ فوتبال ژاپن از راه رسید تا ترمز سپاهان را در فینال بکشد. فینال رفت و برگشت بود و مصاف رفت بایستی در فولادشهر برگزار می شد. چند شب مانده به بازی رفت، محمود کریمی فروارد سپاهان به همراه چند بازیکنان دیگر سپاهان به فولادشهر رفته بودند تا ببینند می شود در فولادشهر کار اوراوا را تمام کرد یا خیر که کریمی همان جا به محرم گفته بود:« نه، ما نمی تونیم...».
دیدار رفت در اصفهان با تساوی یک بر یک به پایان رسید و در دیدار برگشت در ورزشگاه رعب انگیز توکیو نیز سپاهان خسته با دو گل شکست خورد تا عملاً تماشاگر شاگردان هولگر اوسیک باشد.
ساعتی مانده به بازی برگشت خبری در رسانه ها منتشر شد که باعث شد نگرانی ها تا حدودی از مقابل چشمان سپاهانی هایی که استرس را به معنی واقعی کلمه تجربه می کردند کنار برود. از آنجا که یکی از تیمهای حاضر در فینال لیگ قهرمانان آسیا ژاپنی است و توکیو میزبان این مسابقات است دیگر تیم فینالیست لیگ قهرمانان آسیا هم جوازحضور در جام باشگاههای جهان را دریافت می کند.
رویای شیرینی بود. سپاهان در خواب هم نمی دید روزی در جام باشگاههای جهان حاضر باشد ولی فقط چند هفته فرصت داشت تا خودش را برای مصاف با قدرتهای قاره های مختلف در ژاپن آماده نماید.
سپاهان جام را به اوراوا واگذار کرد و به ایران بازگشت تا رهسپار سفری خاطره انگیز برای ثبت در تاریخ فوتبال ایران شود. سپاهان حال و روز خوبی نداشت، مصاحبه های محرم و بوناچیچ علیه همدیگر و خستگی تیمی که برای این همه مسابقه پشت سر هم بدنسازی مناسبی نکرده بود سبب شد سپاهان نتواند با بهترین کیفیت راهی ژاپن شود. تیم اصفهانی که حالا نامش حسابی سر زبانها افتاده بود در برخی از پستها با بحران بازیکن هم روبرو بود، بازیکنانی که اصولاً کمی پیراهن سپاهان برای آنها گشاد بود.
بازی اول با وایتاکر یونایتد نیوزلند بود. بیم و امید در چهره سپاهانی ها مشهود بود و آنها شاید فقط آرزو می کردند بتوانند از آبروی فوتبال آسیا در مقابل حریف اقیانوسیه ای خود دفاع کنند.
محمدرضا ساکت بعدها یکی از شیرین ترین خاطرات حضورش در سپاهان را پیروزی در همین دیدار عنوان کرد. او در مصاحبه ای گفت:« وقتی بازیکنان دو متری وایتاکر را در هنگام ورود به زمین دیدم هراس به دلم افتاد که این تیم با این میانگین قد و قدرت بدنی قرار است چه بلایی بر سر بازیکنان تیم ما بیاورد ولی وقتی با شروع بازی و گذشت ۱۰ دقیقه از شروع بازی بچه ها با ۲ گل عمادرضا پیش افتادند، دلم آرام گرفت».
سپاهان در دیدار دوم در حالی که تیمی ۹۰ دقیقه ای نبود و خستگی در ساق بازیکنانش موج می زد بایستی به مصاف اوراوا می رفت. قرمزهای ژاپنی باز هم در سرزمین مادری سپاهان را مغلوب کردند و این بار با نتیجه سه بر یک. تک گل سپاهان را محمود کریمی زد، تا تنها بازیکن ایرانی باشد که در جام باشگاههای جهان گل زده است.
سفر خاطره انگیز سپاهان به سرزمین آفتاب پس از دو بازی خاتمه یافت و تنها حضور یک تیم ایرانی در این تورنمنت نسبتاً آبرومند به سر رسید، سفری که به نظر نمی رسد به این راحتی برای تیمهای ایرانی رقم بخورد.
حضور در این تورنمنت به فخر سپاهان در فوتبال ایران مبدل شد. در یکی از برنامه های نود وقتی خوردبین و بصیرت روی خط آمده بودند، پیشکسوت پرسپولیسی ها گفت:« ما پرسپولیس هستیم با آن قدمت و اعتبار و افتخار و... » و بصیرت هم در پاسخ گفت: «ما هم سپاهان هستیم، تنها تیمی ایرانی که در جام باشگاههای جهان حاضر بوده است و...