حرفه زندگی یا زندگی حرفه ای؟

به گزارش پایگاه خبری طوفان زرد، باشگاه سپاهان همواره از باشگاه های بزرگ ورزشی در کشور بوده که سایه سیاست های کلی آن به مراتب بالاتر از سایر باشگاه های ایرانی و حتی آسیایی دیده شده است. بهرمندی از آکادمی ورزشی به خصوص در رشته فوتبال و در همه مقاطع سنی سبب شده امروز باشگاه بزرگ فولاد مبارکه سپاهان به کارخانه بزرگ بازیکن سازی ایران تبدیل شود.
تا آنجا که در مقطعی که در آن قرار داریم نه تنها نیمی از شاکله اصلی سپاهان را بازیکنان رشد یافته از آکادمی خود آن تشکیل می دهند بلکه این باشگاه اصفهانی بازیکنان خود را به سایر تیم های لیگ برتری صادر و طبیعتا برای خود درآمد زایی کند. سیاستی با هدف برد - برد که از محصولات خود ثمره های خوبی برداشت می کند و در مواقع لزوم هم چاره ای از تیم بزرگسالان ، جویا می شود.
از اسطوره سپاهانی ها ، یعنی کاپیتان محرم نویدکیا که از سن 14 سالگی در همین آکادمی ها رشد یافته، تا افتخارات بزرگ احسان حاج صفی و سردار آزمون در جام جهانی و حتی اولین گل سپاهان در همین لیگ پانزدهم که توسط مهدی شریفی به ثمر رسید همه و همه حاصل دسترنج مقاطع مختلف آکادمی باشگاهی بزرگ و حرفه ای به نام سپاهان است.
و اما نکته جالب تر در حوزه های آموزشی باشگاه سپاهان ، دید روانشناسانه و حرفه ای مربیانی است که می کوشند در کنار ارتقای سطح کیفی و آمادگی جسمانی نونهالان و نوجوانان خود ، نگاه حرفه ای تری به تغذیه شخصیتی و علوم تربیتی داشته باشند. شخصیتی که لزوم تدریس آن در کنار ورزش حرفه ای در فوتبال امروز بیش از اندازه احساس می شود و متاسفانه در مقابل ، خلل تربیتی مناسب، از ظاهر تا باطن برخی فوتبالی ها موج می زند.
در اقدام جالب یکی از مربیان آکادمی سپاهان ، پس از برگزاری جلسه تمرینی ، نونهالان را موظف به شستن جوراب های ورزشی خود کرد. هرچند این اقدام را صرفا می توان یکی از کوچکترین نشانه های توجه مربیان فوتبال به تربیت شخصیتی دانش پذیران خود دانست اما این رویداد را می توان منشا آموزش های ساده یک زندگی، و مشخص کننده مسیر رفتاری آینده هر یک از این نونهالان در بدو ورود به زندگی حرفه ای دانست.
از نگاه روانشناختی اما ، در فوتبالی که حرفه ای شدن در آن وابسته به مدل مو و خالکوبی بدن بازی کنندگان آن [ و نه بازیکنان آن ] است ، شاید بهرمندی از تکنیک ها و تار های نازک تربیتی و وابستگی های هر چند کم سطح به اعتقادات و ارزش های انسانی در دوران کودکی ، همچون طنابی بزرگ از لغزش های احتمالی این بازیکنان در سال های آتی و زندگی حرفه ای آن ها حفاظت نماید.
و شاید، صیقل شخصیتی نونهال امروز ما ، فردا هایی بدون منشور و کمیته های اخلاقی را برای کل فوتبال ، مجسم نماید!