جنگ روانی به سبک مربی اخلاق؟
حسین فرکی خود را بی تقصیر می داند!
به گزارش پایگاه خبری طوفان زرد هنوز چند روزی از قطع همکاری حسین فرکی و باشگاه سپاهان نگذشته که این مربی با سابقه لیگ با اظهار نظرات بسیاری در محافل رسانه ای و خصوصی فضای متشنجی بر علیه باشگاه سپاهان و البته محرم نویدکیا به راه انداخته است. موضوعی که امروز دستمایه بسیاری از رسانه های منصف و مغرض شده و همگی به حمایت این سرمربی سعی بر محکوم کردن سپاهان دارند.
فرکی که به دلیل کسب نتایج نا مناسب از سوی هواداران سپاهانی ، محبوبیتی در نصف جهان نداشت به یکباره پس از تساوی در مقابل قعرنشین لیگ ، از سمت خود استعفا داد تا این پایان، آغازی بر التهاب فضای رسانه ای موجود بر علیه باشگاه سپاهان و البته کاپیتان و هوادارانش باشد. نقش آفرینی با چاشنی مظلوم نمایی بیش از حد با همکاری نزدیکان و بستگان و البته با ماهی گیرانی همچون «روزنامه پرسپولیس» از آب گل آلود...
فرکی اما در آستانه دیدار حساس سپاهان در جام حذفی از زبان سجادی آغاز گر یک جنگ روانی می شود. او حالا پیغام داده که: «در برنامه ورزش و مردم سکوتش را می شکند!»
جمله ای که هرچه روی کلمات آن فکر میکنیم بیشتر سردرگم و متعجب می شویم. فرای شناس بودن شخصیت مسبوق به سابقه بهرام شفیع در برنامه ورزش و مردم و روحیه پایتخت گرایی او ، این سوال در ذهن تک تک هواداران سپاهانی نقش می بندد که به راستی حسین فرکی این طبل ضد سپاهانی را برای چه به صدا در می آورد؟
و آیا فرای بدشانسی هایی که گریبانگیر آقای سرمربی شد (که همان هم قابل آسیب شناسی بود) آیا حسن فرکی ضعف مدیریتی خود در مستطیل سبز را نمی پذیرد؟ عملکرد اشتباهی که حتی در آخرین دیدار دو امتیاز ناقابل از کف سپاهان ربود تا شاید پایان فصل همین دو امتیاز نقش تعیین کننده ای را بازی کند... و تیمی که قرار بود برای جنگیدن در سه جام راهی مسابقات شود تا این حد وابسته به حضور دو بازیکن باشد؟ آیا صحبت های رفتن احسان حاج صفی و یا حتی مهدی شریفی از سپاهان در فصل قبل مطرح نمی شد؟ و یا اما در هنگام لیست دادن به باشگاه فراموش کرده بودیم لوسیانو پریرا فصل گذشته هم فقط در پنج دیدار پایانی به روزهای اوج بازگشت و مابقی دیدار ها از آزار خط دفاعی حریفان عاجز بود؟
حتی اگر قرار بود حبیب گردانی چپ پا از تبریز به اصفهان سفر کند و بعد ها در مقاطعی سعید قائدی فر به او ترجیح داده شود آیا بهتر نبود از همان ابتدا با اعتماد به این بازیکن جوان و حفظ علی احمدی (که به جز دفاع وسط و هافبک دفاعی ، توانایی بازی در دفاع چپ را هم در سال های گذشته از خود نشان داده بود) از ریسک بازی به قائدی فر کاسته شود؟ و این ها همه در شرایطی است که فرصت رشد برای جوانان آکادمی سپاهان فراهم می شد و هم علی احمدی همانند حبیب گردانی فرصتی برای شناخت و به اصطلاح جا افتادن در تیم نیاز نداشت!
آیا ضعف عملکرد دستیاران حسین فرکی نظیر مربی دروازه بان ها برای هوادارانی که معنای واقعی تمرینات ، بدنسازی و پرورش گلر در تمرینات سال های گذشته را دیده بودند پوشیده است؟
و یا حتی انتظار نیست میلیون ها هوادار سپاهان تفاوت حضور نویدکیا و عدم حضورش حتی روی نیمکت سپاهان را احساس کنند. و آیا کسی می تواند کتمان کند فصل گذشته هم، جوان تر ها به واسطه مشاوره های اخلاقی و فنی و شاید انضباطی کاپیتانشان ، دوباره به روزهای اوج بازگشتند. مشکلاتی که اگر دلیل پیدایش آن ها حسین فرکی نبود اما دلیل دست به دست دادنشان را بی تردید می توان حسین فرکی دانست.
حسین فرکی که اگرچه مرد با اخلاقی در نصف جهان بود اما از لحاظ فنی عملکرد قابل دفاعی از خود بر جای نگذاشت. و شاید تنها دلیل نارضایتی هواداران سپاهان پیشبینی چنین روزهایی برای تیم محبوبشان بود. دلیلی که اگر آینده ای تاریک در پس آن باشد با صدرنشینی خفیف به واسطه عملکرد بد سایر مدعیان در چند هفته آغازین هم پاک نخواهد شد.