درخشش شهاب گردان/ برخی فقط در اصفهان خوبند
بازی معوقه سپاهان و راه آهن، علاوه بر تمام جذابیت هایی که برای یک فوتبال دوست اصفهانی داشت یک نکته جالب و تامل برانگیز را نیز در حاشیه داشت و آن پنجمین "کلین شیت " شهاب گردان در دروازه سپاهان بود.
تا قبل از مطرح شدن این جوان جویباری شاید فوتبال دوستان ایرانی تنها او را از خاطره درگیری اش با توپ جمع کن ورزشگاه آزادی در بازی پرسپولیس و ابومسلم به یاد می آوردند. اما یک تصمیم مهم سرنوشت او را تغییر داد و او را تا مرز قهرمانی آسیا با ذوب آهن پیش برد و از آن روز به بعد نام گردان به عنوان یکی از ۳ گلر برتر لیگ ایران مطرح شد و آن خاطره کذایی از ذهن ها پاک شد.
دومین تصمیم مهم او انتقال به تیم های پایتخت بود انتخابی که ۱۸۰ درجه زندگی حرفه ای او را دستخوش تغییر کرد و در یک نیم فصل از دروازبان شماره دو تیم ملی به نیمکت نشین ثابت سرخ ها تبدیل شد و از عرش به فرش رسید. بار دیگر بخت با او یار شد و دیگر تیم اصفهانی نام او را در لیست خرید قرار داد و خیلی زود پیراهن زرد سپاهان را بر تن دید و این تولدی دیگر در حرفه ورزشی او بود.
به نظر می رسد برخی بازیکنان فقط در اصفهان می توانند چهره شوند و دوری از این محیط با همه امکانات و توجهات تاثیر معکوسی در رشد ورزشی آنان دارد. این موضوع کتمان کیفیت فنی خود این بازیکنان نیست و تنها بیانگر این است که محیط ورزش حرفه ای اصفهان مکان خوبی برای رشد و بالندگی های استعدادهایی نظیر گردان است.
شاید بی دلیل نبود که محمد خلعتبری در یارکشی اول فصل سرخابی ها سمت و سوی دیگری را پیش گرفت و سپاهان برگزید تا همچنان در بالاترین سطح کیفی فوتبال خود باقی بماند. این موضوع زمانی جالب تر می شود که سری به زندگی ورزشی بازیکنانی نظیر جلال اکبری، حمید شفیعی، سپهر حیدری و شاید محسن بنگر بزنیم و تفاوت فوتبال آنها در اصفهان و تهران را به وضوح ببینیم.