بودنت را سپاس؛ پردرد رویایی...
روز پدر و ولادت شاه مردان، حضرت علی (ع) خجسته باد
راهنمای دلسوز راهمان پدر، پٌردرد تر از همیشه؛ دردهایت پًر... ستون های محکم خانواده که اشکت زمین را به لزره در می آورد؛ بودنت را سپاس...
ایثار را از نامت وام گرفته اند ای که از آینده ات گذشته ای برایمان، که ایستادنت همیشه یک هیچ به نفع من است...
قهرمان بچگی هایم، شانه هایت بالاترین نقطه ی زمین است... چه شد که هرگاه شکستم تو نیز شکستی اما من خرد شدم و تو خرده هایت را برای دلگرم شدنم یک به یک چسباندی... چشمانت، آن در و مروارید های همیشه درخشان و امیدواری که لحظه ها چشمک را نثارم کرد تا من هم، همچون تویی بسازم خرده هایم را...
سرو همیشه مقاوم من در برابر طوفانهای زندگی، چگونه دلت شکست آن هنگام که نگران روزی من بودی و من هیچ گاه نفهمیدم که پس آن تبسم هایت چه غوغایی برپاست... آنها که ریختی بغض شکسته بود یا اشک شوق...؟!
چقدر آزار و زحمت هایی بی نهایت را سرنوشت کردی تا من با افتخار به گام های استوار گونه اما پر از خستگی هایت، پرده ی سیاه ظلمات را در خواب هایم بکشم... و پس از سالها پینه ها و رنج های دستانت، افتادگی و خمیدگی شانه ات؛ حال فهمیده ام من شاهزاده پادشاهی هستم که هرگز با تکیه بر کوه درد اما پر قدرت و مهربان زندگیم از تخت نخواهم افتاد...
شاه جاویدان قلبم، خدای عز و جل را نیک باد که حضورت تسلی های اندوه من است...
نبض خانه های تنهایی و پر غصه ام، قصه هایت پایان غصه هایم؛ خوب می دانم مردانگی را از تو ساخته اند؛ آنگاه که بار گران زندگی بر پشت پریشانت بود و نادانی من در جاده ی بی تجربگی هایم تنها با اطمینان به تو روزم را به آرامش رساند... قطار خستگی هایت را به ما بسپار که دگر پشت در خانه سرشار از غم است ای عزیز مصر مادرم...
پدر... همدم و عزیز دل دختر های بابایی, دنیای آرامش که کوه از پا درآمد و تو از پا در نیامدی، نماد استواری پسر، تمامیت احساس من، زلال تر از آب، تویی که رنج ها دیدی برای گنج هایمان؛ اینک بگو که حسن (ع) ها و حسین (ع) ها و زینب (س) ها چه می کنند در نجف ها؛ خانواده ی آنانی که مٌهر گمنامی زدند بر سنگ هایی که هیچ گاه مرهم نخواهند بود...
آن فرزندان و همسران چشم به راه، امروز در کدامین نقطه از سرزمین پاکمان روز پدر، روز مردشان را جشن می گیرند...
مادرم خوشحال است برقش را از دیدگانی که سالهای حمایت را نشان می دهد می بینم و شادمانم...
پدرم ای که کشتی طوفان زده احوالم را به ساحل امن رساندی و رویاهایم را به واقعیت هایی که منتظرش بودم کشاندی؛ بودنت را سپاس...
به همین مناسبت، مجموعه پایگاه خبری طوفان زرد؛ میلاد با سعادت شاه مردان، حضرت علی (ع) و روز پٌر دردان رویایی، کوه استقامت، زیبایی زندگی و سنگ تمامی ایزد منان در آراستگی جهان هستی را به جملگی پدران مهربان که قلبشان مملوء و آکنده از زیبایی و مسئولیت است تبریک، تهنیت و شادباش عرض می کند.
امید است جای اسم پدرانمان هیچ گاه در هیچ گاهی به هیچ نرسد؛ اویی که خود می داند که نباشد، نیســـــــــتم...
روزها در کنار خانواده تان خوش - حامی لحظات طوفانیتان همیشه استوار - روز پدر و مرد گرامی و خجسته باد...