ابراهیمی یا نکونام؟
در مصاف فردای استقلال- سپاهان که این بار بیشتر از همیشه حساس شده و نتیجهاش تلاش یک فصل را به ثمر مینشاند یا نابود میکند، در هر نقطه از زمین میشود روی دوئلها و تقابل ستارههای دو تیم زوم شد و از دریچه این تقابل به مصاف فردا نگاه کرد.
در خط میانی دو تیم به غیر از محرم نویدکیا و مجتبی جباری که در فاز حمله میتوانند نقش اساسی را ایفا کرده و موتور تیمشان را روشن کنند باید به همان اندازه روی هافبکهای دفاعی سپاهان و استقلال متمرکز شد و اینکه دو بازیکن حاضر در این پست چقدر میتوانند در سرنوشت این مسابقه تاثیرگذار باشند.
جواد نکونام و امید ابراهیمی در دو سوی میدان نقش هافبک دفاعی را بازی خواهند کرد و باید به غیر از مهار بازیسازهای حریف و خراب کردن بازی آنها - که با توجه به توانایی جباری و نویدکیا کار بسیار دشواری است - در تنظیم ریتم بازی و ضرباهنگ مسابقه در زمانی که توپ را در اختیار دارند نقش اول را ایفا کنند که این مساله در بازیهای به این حساسی کار بسیار مهمی به حساب میآید.
ابراهیمی و نکونام باید فضای مقابل خط دفاعیشان را پوشش دهند و یاور چهار مدافعشان باشند اما جالب است که هر دو نفر در بسیاری از بازیهای تیمشان در فاز حمله هم فوقالعاده تاثیرگذار بودهاند و میل زیادی به شرکت در حملات دارند تا جایی که بعضا شک میکنیم اسم آنها هافبک دفاعی است و یک خط عقبتر از بازیساز یا مهاجم سایه تیمشان بازی میکنند.
نکو؛ بلندتر، سرزنتر، باتجربهتر
نکونام که با گلزنی مقابل گهر دورود اتفاقات تلخ بازی با الهلال را تا حدودی به دست فراموشی سپرد تا اینجای فصل ۲۴ بار در ترکیب اصلی استقلال به میدان رفته و تنها یک بار از این دفعات در ۲۰دقیقه پایانی تعویض شده است. او تا کنون ۴ گل با لباس استقلال در لیگ برتر زده، ۳ کارت زرد و یک کارت قرمز گرفته است. نکو روی ضربات ایستگاهی با جایگیریها و ضربات سر جالبش همیشه بازیکن خطرناکی بوده کما اینکه بعضا مثل بازی با تراکتورسازی گلهای حساسی زده و به اندازه کافی کارآمد بوده است. او شوتزن قهاری است و تنظیم ریتم بازی را خوب یاد گرفته. نکو هیچگاه اسیر جو استادیوم نمیشود و کار خودش را انجام میدهد اما در روزهایی که خوب نباشد با همین خونسردی و یکنواختی روی اعصاب هواداران حرکت میکند. با این حال او پنالتیزن قهاری است و در لحظههای حساس نیز میتوان روی تجربه و تواناییهایش حساب کرد.
امید؛ کوتاهتر، توپرتر، تکلزنتر
امید ابراهیمی اما به لحاظ تجربه و جثه شرایط متفاوتی با نکو دارد. اگر از آن همه بازی ملی و لالیگایی جواد بگذریم و در بخش تجربه ابراهیمی را بازنده روی کاغذ بدانیم، هافبک سپاهان قدی کوتاهتر واندامی توپرتر نسبت به نکو دارد و طبیعی است که مثل رقیبش سرزن نباشد اما در عوض او خیلی خوب تکل میزند و این خصیصه هافبکهای دفاعی را خیلی خوب یاد گرفته.
ابراهیمی هم مثل نکو هافبک شوتزنی است و با توجه به ۸ گلی که امسال زده میتوان او را هافبک دفاعی گلزنی نامید. این هافبک شمالی هم یک پنالتیزن خبره به حساب میآید و درصد قابل توجهی از گلهایش از روی نقطه پنالتی به دست آمده. او از آن دست بازیکنانی است که بعد از شکوفایی ناگهانی یک مسیر یکنواخت و رو به بالا را طی کردند و به همین جهت در ماتریکس کیروش جا گرفته و هر از گاهی به تیم ملی دعوت میشود. ابراهیمی تا کنون ۳۰ بار در ترکیب اصلی سپاهان به میدان رفته و خیلی کم تعویض شده تا یکی از مردان اصلی کرانچار در راه قهرمانی باشد.
ببینیم و تعریف کنیم!
بدون شک فردا میتوان روی نمایش این دو بازیکن و خصیصههایی که ذکر شد بیشتر توجه کرد و دید کدامیک میتوانند در این بازی بزرگ از ویژگیهای مثبتشان در جهت موفقیت تیم به اندازهای که به چشم بیاید استفاده کنند و باعث برتری خط میانی تیم خود مقابل حریف شوند.
البته شایان ذکر است امید ابراهیمی عملکرد بهتری نسبت به نکو داشته