سپاهان... فقط 6 حرفه...ولی عمیق...
... یادمه از زمانی که کودک بودم به فوتبال رو آوردم ...
همه بازی ها رو دنبال می کردم...تا اینکه بزرگتر و بزرگتر شدم و...
این شوق فوتبال دیگه توی رگ های خونم جاری شد...
به جایی رسیدم که زمانی که خسته میشدم یکی از چیزهایی که بهم آرامش میداد فوتبال بود...
اما همیشه احساس میکردم هنوز اون چیزی که از فوتبال میخوام رو ندارم...
تا اینکه یک دریچه ای به روی من باز شد که در فراسوی اون یک حس جاودانه بود...
سپاهان...
فقط 6 حرفه...ولی عمیق...
یک دستاورد تازه...یک باشگاه گروهی که ارزشها رو خوب درک کرده...
حرمت یک طرفدار ، حرمت یک حامی رو...
سپاهان یک فضایی بود که خیلی انگیزه هارو در من بیدار کرد...سپاهان یک اوج...
سپاهان برد و باختش انگیزست جهت حرکتی نو...
میخوام این لحظات سپاهانی رو غنیمت بدونم...
حتی سپاهان برای من یه معلم هم بوده ؛ بهم یاد داده با تلاش میشه بالاتر از اون هایی بشی که از خیلی جهات از تو دارا ترند...
سپاهان من! دوستت دارم