دروازه بان تیم ملی جوانان: تمام پیشرفتم را مدیون باشگاه سپاهان هستم

مشهدی است و 20 ساله با 192 سانتی متر قد و 86 کیلو وزن ، پنج سال پیش جذب باشگاه سپاهان شد و تمام مراحل ترقی را در این باشگاه سپری کرد. اکنون نیز دروازه بان سوم تیم بزرگسالان به شمار می رود.

مشهدی است و 20 ساله با 192 سانتی متر قد و 86 کیلو وزن ، پنج سال پیش جذب باشگاه سپاهان شد و تمام مراحل ترقی را در این باشگاه سپری کرد. اکنون نیز دروازه بان سوم تیم بزرگسالان به شمار می رود. در تیم امیدهای سپاهان نیز به عنوان دروازه بان اصلی درون دروازه می ایستد . چند سال وظیفه حراست از دروازه تیم ملی نوجوانان و جوانان را بر عهده داشته است.

سال گذشته در بازی های انتخابی جام جهانی جوانان درون دروازه تیم ملی قرار داشت. چهار گلی که از کره ای ها در همین بازی ها دریافت کرد هرگز از یادش نخواهد رفت. محمد ناصری جوانی که آرزوی رسیدن به پیراهن اول تیم سپاهان و البته رسیدن به پیراهن تیم ملی را در سر می پروراند . پاسخگوی پرسش هایمان شد و از هر دری سخن گفت که مشروح آن چنین است:



* شما مشهدی هستید اما در اصفهان به فوتبالتان ادامه می دهید، چه شد به تیم سپاهان پیوستید؟

پنج سال پیش باشگاه سپاهان خواهان جذب من شد. من نیز از مشهد کوچ کردم و به اصفهان آمدم تا فوتبالم را در باشگاه سپاهان ادامه دهم.



* از تصمیمتان برای حضور در باشگاه سپاهان راضی هستید؟

بسیار زیاد، تمام مراحل رشد و ترقی ام در باشگاه سپاهان طی شد و رسیدن به پیراهن تیم ملی جوانان را مدیون باشگاه سپاهان هستم.



* کی به ترکیب تیم اصلی اضافه شدی؟

سال دوم حضور آقای قلعه نویی کنار دروازه بانان اصلی تیم تمرین می کردم و پس از حضور بوناچیچ به تیم بزرگسالان اضافه شدم .در بازی برگشت برابر السد قطرنیز درون دروازه تیم سپاهان قرار گرفتم و پس از حضور آقای کرانچار به عنوان دروازه بان سوم انتخاب شدم. البته فرصتی برای قرار گرفتن در درون دروازه به عنوان گلر اصلی پیدا نکردم اما در چند بازی به عنوان دروازه بان ذخیره نیمکت نشین بودم.



* دوست داشتی به عنوان دروازه بان اصلی بازی کنی؟

بله، اما مربیان تیم فرصتی برای عرض اندام در اختیارم قرار ندادند. البته درک می کنم تیم بزرگی چون سپاهان که از مدعیان قهرمانی به شمار می رود به دروازه بان با تجربه احتیاج دارد و شاید من هنوز تجربه لازم را برای دروازه بان اول شدن کسب نکرده ام .



* پس هنوز امیدوار هستی؟

البته، امیدوارم روزی به عنوان دروازه بان اول یکی از بهترین تیم های ایران یعنی سپاهان به میدان بروم. آرزویی که دسترسی به آن را چندان دور از دسترس نمی بینم و تمام تلاشم را می کنم تا به آرزویم برسم.



* رسیدن به دروازه تیم ملی چطور؟

اگر بتوانم به پیراهن شماره یک سپاهان برسم رسیدن به پیراهن تیم ملی هم برایم آسانتر خواهد شد و قطع تا آن زمان دروازه بان با تجربه ای شده ام. همچنین لژیونر شدن و راه یافتن به یکی از باشگاه های آلمانی از جمله دیگر اهدافم است که امیدوارم محقق شود.



* در اصفهان به تو خوش می گذرد؟

خیلی. دیگر به این شهر عادت کرده ام و شهر اصفهان و مردمش را بسیار دوست دارم. مخصوص چهارباغ را که می توانم بگویم خیابانی به این زیبایی در هیچ یک از شهرهای ایران، حتی مشهد وجود ندارد. البته اوائل حضورم در باشگاه سپاهان کمی به من سخت گذشت اما بعد از پنج سال حضور در باشگاه سپاهان دیگر دوری از مشهد برایم عادی شده است و تنها چند ماه یک بار ، برای دیدن خانواده ام به مشهد می روم.



و حرف آخر باقی مانده که بخواهی بیان کنی؟

در درجه اول باید از پدرم و مادرم تشکر کنم که دعای خیرشان همیشه همراهم بوده است. همچنین باید از تمام بیانی که برایم زحمت کشیدند تشکر ویژه ای کنم. مخصوصمربیانی که در باشگاه سپاهان در پیشرفتم نقش مهمی ایفاد کردند از جمله آقایان عباس رضایت، شیرازی، محمد یاوری، ناصر نویدنیا، قاسم زاغی نژاد، منصور سلیمانی و مهدی اخوان که برایم زحمت زیادی کشیدند تا من به اینجا برسم. البته باید یادی هم کنم از آقایان تابش و رحیمی که از من حمایت زیادی به عمل آوردند و همچنین نباید از نقش تونچی مربی دروازه بانان سپاهان غافل شد چرا که به نظر من این مربی کروات یکی از مربیانی بود که در پیشرفتم نقش مهمی ایفا کرده است.