قسمت دهم؛ زردِ بی دقت... سلام هوادار!

بعد از یک برد تقریبا خیلی خیلی شیرین و یک بازی کاملا هیجانی در هفته نهم، دیروز شاهد یکی از سرد ترینِ بازی های لیگ برتری بودیم، سرمایی که به سلام هوادار ما هم نفوذ کرد تا پس از اولین شب آرامش اینک از تکاپوی طلایی ها در شب سرمای تبریز پای سخن به میان آورد...
هرچند گسترشی ها هدفی جز گسترش خط دفاعشان نداشتند اما از سپاهانمان انتظار می رفت ته جدولی مان را به حال خودش رها نکند...!
دیروز نظاره گر یک بازی کاملا بی تفاوت بودیم بازی که آرامی را به تمسخر گرفته بود...
از سپاهانی که انتظار میرفت با حفظ شخصیت خودش پای به مستطیل سبز گذارد اما گویی دیشب ماه هم حوصله ی تابیدن نداشت... چه برسد به خورشید طلایی آن هم در ظلمات یخ زده تبریز!
هرچند این دیدار جذابیتی به همراه نداشت اما آنقدر ها هم طلایی ها دست روی دست نگذاشتند و با ساخت چند موقعیت توانستند اندک هیجان به بازی بیافزایند اگرچه گرمای چند ثانیه ای کجا و سرمای 90 دقیقه ای کجا!
همان دقیقه های اول بود... اگر اشتباه نکنم دقیقه 4 بود که ضربه آزاد علی کریمی با اختلاف زیادی از بالای دروازه گسترش به بیرون رفت تا هیاهو روی سکوی پنجاه نفری طلایی دلانِ همیشه حاضر برای حمایت موج مکزیکی برود...
سپس از دقیقه 21 تا پایان نیمه نخست، ابتدا با ارسال جعفری و پاپی از جناح راست زمین و سپس با نفوذ میرزایی از سمت راست محوطه جریمه گسترش فولاد موقعیت خطرناکی شکل داد؛ پس از آن پاس در عمق خوب کریمی به میرزایی رسید اما شوت این بازیکن بعد از برخورد راهی کرنر شد.
در دقیقه 34 بازی نیز جعفری بعد از دریافت پاس علی‌محمدی، از سمت راست زمین توپ را ارسال کرد که ضربه سر رحیمی بعد از تیرک دوم به تیرک افقی دروازه برخورد داشت و به اوت رفت تا بازی به پایان نیمه اول برسد.
در نیمه دوم حملات از دقیقه 56 شروع شد که ساسان انصاری بهترین فرصت را داشت تا گل اول بازی را برای سپاهان ثبت کند ولی شوت او مهار شد بار دیگر باز هم ساسان انصاری بود که با کنترل توپ با سینه روی ارسال علی‌محمدی خطرساز شد که توپ با فاصله کمی از کنار دروازه گسترش به بیرون رفت.
پس از وقفه ای در دقیقه 83 بازی، شوت نویدکیا از داخل محوطه جریمه به تور کنار دروازه برخورد کرد اما دوباره در دقایق بعدی انصاری از زاویه بسته قصد گلزنی داشت که شوت او عرض زمین را طی کرد و به اوت رفت.
سپس با آخرین ارسال توسط جعفری توپ به محوطه جریمه گسترش و سپس به اوت رفت تا این آخرین شانس طلایی هایمان برای تصرف نتیجه بازی باشد...
دیروز در تمام لحظه ها کرانچار شاگردانش را کُچ کرد تا با ساخت موقعیت هایی هرچند تو خالی دیداری بسازد که با اندک موقعیت هایش خالی از لطف نباشد...!
سپاهانی ها با تمام موقعیت هایی که ساختند؛ نتوانستند حتی یکی از آن ها را مبدل به گل کنند تا دهمین قسمت ما، زردِ بی دقت نام گیرند...
حالا در پی همین مسافت ها... حضور تو... حضور پر از لطف و حمایتت ما را دلگرم کرد در همان سرمای دیدار دیشب...
و به افتخار حضور پنجاه نفری تان که خودش پنجاه هزار نفر دلگرمی و حمایت بود تو را پاس میداریم...
هوادار یعنی حمایت... و تو خودت حمایتی در معنای هواداری... پس... حمایت یعنی هوادار... یعنی تو...!
با وجود تو در سرماترینِ بازی ها، دلگرم ترینِ لحظه ها را تجربه می کنیم...
ما می دانیم کرانچار شخصیت اصلی سپاهانمان را باور دارد پس در دیدار بعدی دعوت میکنم شاهد نقش جهان طلایی باشید...
به امید پیروزی برای طلایی پوشانمان در برابر پیکان تهران...
ما فردای هر بازی با شما هستیم، پس...
سلام هوادار!