دولت چگونه بدهی سرخابی ها را تقبل میکند؟
کمک دولت به استقلال و پرسپولیس منع قانونی دارد!
بعد از اینکه اعلام شد باشگاههای استقلال و پرسپولیس به دلیل بدهی فراوان احتمال دارد از لیگ قهرمانان آسیا سال آینده کنار گذاشته شوند، موجی از صحبتهای حمایتی از سوی مسئولان ورزش و حتی دولت مطرح شد. مسئولان تاکید کرده بودند که برای حل مشکل پرسپولیس و استقلال هر کاری انجام میدهند. اظهاراتی در جهت حمایت از ورزش حرفهای کشور و قدری تبعیض آمیز.
در این بین محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت در نشست خبری چند روز پیش خود صراحتا اعلام کرد که دولت برای پرداخت بدهیهای پرسپولیس و استقلال دست به کار میشود تا این ۲ تیم از لیگ قهرمانان آسیا کنار گذاشته نشوند. نوبخت در این نشست خبری گفت: «دولت بدهی باشگاه پرسپولیس و استقلال را تقبل میکند» همچنین سخنگوی دولت اظهار داشت: «نمیگذاریم این ۲ باشگاه دچار مشکل شوند».
نوبخت درحالی این مسائل را اعلام کرده است که خودش بهتر از هرکسی میداند که کمک دولت به باشگاههای پرسپولیس و استقلال باید در چارچوب قانون صورت گیرد وگرنه غیرقانونی است. این در حالی است که مطابق تبصره ۲ ماده ۹۴ قانون برنامه و بودجه ششم توسعه، پرداخت هرگونه وجهی از محل بودجه کل کشور به هر شکل و به هر نحو به ورزش حرفهای ممنوع است و در حکم تصرف غیرقانونی در وجوه و اموال دولتی است.
از طرفی دیگر عباراتی نظیر بودجه کل کشور و هم ورزش حرفهای کشور نیازمند ارائه تعریف دقیق هستند تا موجب باز شدن باب تفاسیر گوناگون نشود. عباراتی کلی و مبهم که میتواند به سادگی دست مایه استفاده و تفسیر جانب دارانه موافقان و مخالفان موضوع شود. درحالیکه فارغ از آنچه گفته شد التزام و پایبندی به قانون و اجرای شایسته و دقیق آن وظیفه همگانی و اختصاصی همه افراد و اشخاص و قوا است.
حالا با این شرایط باید دید که آیا بازهم دولت در داستان پرداخت بدهیهای استقلال و پرسپولیس به این ۲ باشگاه کمک مالی مستقیم میکند یا خیر، هرچند بعید است دولت بخواهد خلاف قانون عمل کرده و از محل بودجه کشور که جهات مصرف و استفاده آن مشخص و تعیین شده است به پرسپولیس و استقلال کمک مالی بکند چون این کمکها هرچند در جهت کمک و احیای ورزش حرفهای کشور است، اما سوال اینجاست که آیا ورزش حرفهای کشور شامل همین دو باشگاه میشود و بس؟
دیگر اینکه درآمدهای این دو باشگاه در چه جهتی مصرف میشود که موجب انباشت بدهی در این سطح میشود؟ چالشهایی اساسی و مهم که ضرورت تحقیق و تفحص را بیش از پیش آشکار میکند.