قسمت نوزدهم؛ آخرِ بدشانسی... سلام هوادار!

شیرینیِ گفتن از روزهای خوشمان به کنار، تلخی روزهای شکستمان هم به کنار که توازن این شرینی ها را بر هم زده است...
این مدار بی قراری طلایی مان گویا ممتد ترین مسیر سرنوشت سپاهانمان شده است... مداری که کم کمک ما را از جدول لیگ برتری ممکن است به خاموشی ببرد...
حالا کرانچار هم آمد همانی که همه مان امیدمان به اندیشه هایش بود آمد اما او هم نتوانست بردی در این اندیشه افکنی هایش داشته باشد...
کرانچاری که امتحان شایستگی هایش خیلی وقت است بر سر زبان هاست اینک از ضعف تیممان عاجز مانده است و این ناپایداری قلب سپاهانمان فاصله ای تا مرگ را نشان نمی دهد...
ای کاش فریاد هواداریمان از جنس هوادار واقعی باشد که واقعی ترین ها، میدانند کرانچار و هر مربی دیگری که باشد و بیاید آخرش این ایراد و پیچیدگی در حل مشکل ترین پازل طلایی از آنِ ریشه مان است و کاری به اندیشه های همیشه محترم سرمربی پر خاطره مان ندارد...
اگر هوادار واقعی باشیم چه شیرین می شود سایت ها تیترهایی برای شعارهایمان نزنند تا در این هیاهوی شکست ها، دشمن به شاد شدنمان نمکی بر زخم هایمان نپاشد...
از وقتی که فریادهای "حیا کن رها کن" در نقش جهان پیچید هیچ کس باور نکرد که هوادارانمان اینگونه سخن به میان آورده باشند... آخر یک نام است و هزار سودا... یک سپاهان است و یک هوادار است و یک هزار عشق...
ما باید برای نجات کشتی غرق شده مان زیر بار مشکلاتمان را بگیریم تا بازیچه دست امواج نشویم، کسی که فریاد بزند تنها دست روی دست گذاشته و به زودتر غرق شدن کشتی کمک کرده است...
وقتی بجنگند و نیمه ها از دستشان در برود شاید بهتر است مشکل را سمت جهت های دیگر سوق دهیم... مایی که خودمان می بینیم کرانچار و شاگردانش چگونه در میدان سبز می جنگند...!
پس از نیمه های نافرجام و دو گلی که هم شهریمان توانست به ارمغانِ خاطره هایش ببرد، دقیقه 93 با ضربه پنالتی ساسان انصاری شصت و دومین شهرآورد اصفهان هم به پایان خودش رسید تا آنچنان دست خالی بودنمان دردی بر دردهایمان نشود...
ساسان که چونان علی محمدی با 7 گله ای بودنش باز هم نتوانست کمکی به این خسته ی زخمی لیگمان کند؛ در ضربه پنالتی دروازه را گشود تا در دقایق پایانی، انصاری آقای گل پنالتی‌های لیگ نام بگیرد...
در بازی، شانس برایمان معنا نداشت آن هنگام که ضربه ی نمره بیست طلایی هایمان با فاصله بسیار اندکی از بالای دروازه راهی اوت شد تا این بازیکن حسرت زیادی برای از دست دادن این موقعیت طلایی بکشد و بازهم کروی سرنوشت سازی که از آغوش دروازه رهایی جست...
شریفی می گوید باید فکر اساسی کرد و وقتی بازیکنان گل نمیزنند مقصر از کادرفنی نمی تواند باشد... موقعیت است، تقدیر نیست... و این نبودن ها کمر به نابودی سپاهانمان بسته اند... مهدی هست... محرم نیست...
و این آخرِ بدشانسی هایمان است....
رونمایی تلخ و با تاخیر در دقایق آخرین بازی از خرید تازه در شبی که ارتش زردمان مغموم تر از همیشه در میدان می جنگید جلب توجهی آنچنان نداشت تا در ثانیه های خاکستریِ سلام هوادارمان پای ادون را به میان بکشاند... بازیکنانی که هماهنگ شدند تا بگویند سپاهان واقعی شکست را نمی پذیرد حتی اگر در فراز و فرود ها باشد...
می دانم تنها 5 بار موفق به پیروزی برابر حریفان شدن در 19 هفته ی لیگ برتری چه فاجعه ی دردناکی برای رزومه ی طلایی مان است ولی هوای لیگ همیشه آرام نیست کافیست طوفانی بوزد بر ارقام جدولی تا ما هم به زیبایی گذشته جایگاهمان را پس بگیریم...
کرانچار به حد ناراحتیمان احترام می گذارد و حقی می دهد به وسعت آرامش...
ما عجیب این مربی مان را باور داریم... برای نتیجه گرفتن باید هوادار بود یعنی باید تا آخرین لحظه حمایت کرد از اندیشه های زلاتکوی دوست داشتنی...
می دانم چقدر سخت است که از پستی ها، بلندی ها را دید زد... اما طولی نخواهد کشید که ما هم با هوادارانمان روزهای خوش و سپاهانی را تجربه خواهیم کرد...
شاید در پس ابرهای فضاحتِ دوران لیگ برتری، فخر طلایی در خورشید طلایی آسمان اصفهان نهفته است که همیشه پشت ابر نخواهد ماند...
در روزهای غروب، تلخی های سختیِ شکست، کمتر از نگاه به قدرت گذشته ی مان است اما وقتی از غروب خورشیدی حرف میزنیم یعنی طلوعی در پس این واژه سکون یافته است...
برای طلوع طلایی سپاهانمان دعا خواهیم کرد...
آرامش سکوها دائما حس خوش هواداری است که طمانینه و عاشقانه دعا می کنند... زیبایی دعاهایتان پا برجا...
دل می دهیم، عشق میگیریم، ایمان می آوریم به سپاهانمان و این سه حرف (د _ ع _ ا) تنها در قلب یک طلایی دل است...
ما هواداریم... اما نه یک هوادار ساده... بلکه یک طلایی دل... و قبل از هرچیز یک سپاهانیِ تمام عیار هستیم که هرگز جایی برای هوادار نماهایمان نمی بینیم...
در عالم رویای حمایت هایمان جایی برای فروپاشی سپاهانمان نگذاشته ایم و این یعنی... #طوفان_زرد بازخواهد گشت...
به پای چیزی باید نشست که ارزشش را داشته باشد... پس به انتظار سلامِ شایسته ی خورشید طلایی نصف جهانمان به هواداران طلایی اش خواهیم نشست...
سپاهانمان یعنی قدرت... و قدرت یعنی طوفان...
سپاهان در هفته بیستم به مصاف با رشتی های صعود یافته خواهد رفت... در هفته بیستم منتظر نمره بیست طلایی مان هستیم...
به امید پیروزی پر گل ارتش طلایی سپاهان برابر سپیدرودی های رشت...
ما فردای هر بازی با شما هستیم، پس...
سلام هوادار!