نه محرم نه مجتبی؛ چه تنها ماندی امیر!
امیر قلعهنویی یا همان ژنرال آبیها با کسب پنج عنوان قهرمانی، پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر ایران به حساب میآید و در این زمینه کمتر کسی میتواند با او رقابت کند. قلعه نویی سه قهرمانیاش را با استقلال و دو قهرمانیاش را با سپاهان جشن گرفته و حالا امسال به دنبال رساندن جامهای لیگ برتریاش به شش است اما امسال شرایط او کمی متفاوت خواهد بود. قلعهنویی هر پنج قهرمانی قبلی خود را با بهترین هافبکهای بازیساز یک دهه اخیر فوتبال ایران به دست آورده اما امسال دیگر باید بدون آنها کارش را پیش ببرد. مجتبی جباری و محرم نویدکیا، در قهرمانیهای ژنرال همیشه نقش کلیدی داشتهاند. در لیگ پنجم بود که قلعه نویی بعد از دو سال ناکامی با استقلال برای اولین بار قهرمان ایران شد. در آن فصل جباری تازه از ابومسلم به استقلال آمده بود و با پاسهای گلش نقش کلیدی در قهرمانی تیم ژنرال داشت. لیگ پنجم بهترین سال فوتبالی جباری بود که زمینه ساز حضور او در تیم ملی و گرفتن لقب زیدان شد. در لیگ هشتم هم جباری معمار قهرمانی استقلال بود و مهره ثابت قلعه نویی در خط هافبک به حساب میآمد. نقش جباری در تیم لیگ هشتم استقلال به حدی کلیدی بود که قلعهنویی با وجود درگیریهای پی در پی با شماره هشت، نمیتوانست او را روی نیمکت بنشاند. بعد از این در لیگهای نهم و دهم، محرم نویدکیا نقش جباری را در سپاهان قلعهنویی ایفا کرد و با او به دو جام قهرمانی رسد. سال گذشته هم که جباری در نیم فصل دوم مهره ثابت قلعهنویی بود و به راحتی نمیتوان از نقش او در قهرمانی آبیها صرف نظر کرد. حالا همان طور که عنوان شد قلعه نویی امسال دیگر بهترین بازیسازهای ایران را در اختیار ندارد و باید دید میتواند موفقیتهایش را در چنین شرایطی تکرار کند یا خیر. به این نکته باید اشاره داشت که قلعهنویی در تراکتورسازی چنین اتفاقی تجربه کرد و حاصل آن یک نایبقهرمانی بود نه قهرمانی!