به بهانه پرتاب یخ وبرف دربازی سپاهان - پرسپولیس
بی فرهنگی در فوتبال را تمام کنید
شاید بیان حقایق درباره رفتار هواداران فوتبال در ایران که مدعی تاریخ و تمدن دیرینه هستند و گاهی هم از تاثیر فرهنگ ناب اسلامی روی جامعه حرف می زنند نوعی خودزنی باشد چون کمتر کارشناس امور فرهنگی و ورزشی و همچنین رسانه های گروهی مایل به بیان معضلات رفتاری هوادران فوتبال در ورزشگاهها و فضای مجازی هستند. در واقع ما مشکلات رفتاری هواداران فوتبال در میادین ورزشی را می بینیم ولی ترجیح می دهیم که سکوت کنیم و گاهی هم مبالغه می کنیم که هواداران فوتبال در ایران بهترین هستند و تماشاگران ایرانی را در جهان نمونه خطاب می کنیم. برخی هم ممکن است ادعا کنند که فقط درصد کمی از هواداران فوتبال در ایران مشکل فرهنگی دارند و نباید رفتار این تعداد را بر اکثریت هواداران فهیم تعمیم داد. قابل ذکر است این یادداشت منکر این نیست که درصد کمی ار هواداران فوتبال حرکات ناشایست وغیر قابل قبول انجام می دهند زیرا این ادعا نه تنها برای کشورمان بلکه برای تمام کشورها صادق است.اما سئوال این است که آیا نسبت هواداران آشوبگر و هنجارشکن فوتبال در ایران به نسبت سایر کشورها رو به افزایش است ؟
و اینکه حتی اکنون صدای این اقلیت از مرزهای کشور خارج شده و محرومیت هواداران فوتبال در ایران از تماشای بازیهای تیم ملی قابل پیش بینی است. البته می توان گفت که عوامل و ناهنجاریهای اجتماعی و فرهنگی جامعه هم روی عملکرد هواداران تاثیر دارد اما حقیقتا بعضی از رسانه های ورزشی و مدیریتی بیشترین تاثیر را در ناهنجاری های هواداران و تماشاگران فوتبال دارند.
به همین دلیل در حالیکه در تمام دنیا هواداران فوتبال مخصوصا آنهایی که در استادیوم های ورزشی حاضر می شوند خودشان سرمایه محسوب شده و می توانند باعث پیشرفت و تقویت فوتبال ملی و باشگاهی شوند اما در ایران قسمی از هواداران تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله لیدرها ، مربیان ، پیشکسوتان و رسانه های ورزشی قرار می گیرند و بجای تشویق و حمایت از تیم خود ، اصول و ارزش های ورزشی را زیر سوال برده و به همه دست اندرکاران ورزشی اعم از تیم حریف و داور و فدراسیون فحاشی می کنند.اما در خصوص رفتار و تعلیم و تربیت هواداران فوتبال در ایران باید اذعان داشت که رفتار برخی از هواداران احساسی ، نابخردانه و زشت بوده و با ادعایی که داریم منافات دارد. کاش می شد از توصیف رفتار هواداران فوتبال در فضای مجازی چیزی نگفت، چون واقعا تاسف بار است و به عبارتی قلم قاصر است از بیان عبارات و یا خواندن الفاظ بکار رفته در کامنت های هواداران فوتبال در فضای مجازی. یکی دیگر از حرکات هواداران فوتبال در ایران که طی سال های گذشته بسیار مورد بحث بوده و حتی کنفدراسیون فوتبال آسیا هم تذاکرات لازم را
به مسئولین فوتبال داده ، موضوع پرتاب اشیاء محترقه به داخل زمین فوتبال است.
طی سال های گذشته افراد زیادی از جمله تماشاگران فوتبال ، نیروهای امنیتی ، عکاسان و خبرنگاران صدمه دیدهاند. مسئولین فوتبال ایران سالهاست که مدعی هستند فرهنگ سازی می کنند و یا با اجرای سیاست تنبیه و توبیخ می خواهند مشکل هواداران فوتبال در کشور را حل کنند ، یک‌بار تیم متخلف محکوم به بازی بدون تماشاگر میشود، یک‌بار ممکن است جریمه مالی شود و گاهی هم بازی را در زمین بیطرف برگزار کنند. هیچ کدام از این سیاست ها ، اعمال محدودیت ها و جرایم تاکنون نتیجه مثبت به همراه نداشته و همچنان این مشکلات وجود دارد. هواداران فوتبال مخصوصا آنهایی که در ورزشگاههای ایران حاضر می شوند و یا در فضای مجازی فعال هستند غالبا جوان بوده و بیشتر برای خالی کردن هیجان خود به ورزشگاه می روند ، اگر نتیجه وفق مراد باشد در ورزشگاه تیم رقیب را تحقیر می کنند و در مسیر برگشت در اتوبوس از الفاظ و اشعار نامناسب برای حریف خود استفاده میکنند و در صورت عدم نتیجه مطلوب هم فحاشی و تخریب و خسارت در انتظار است.
در هر صورت چه برد و چه باخت، فرهنگ هوادار در ایران همین است که گفته شد.باید اذعان داشت که کار فرهنگی روی هواداران در کوتاه مدت جواب نمی دهد همانطوری که تاکنون جریمه و بازی بدون تماشاگر نیز موثر واقع نشده است. برای کنترل هواداران حضور نیروهای امنیتی هم تاکنون جواب مثبت نداده و بیشتر باعث درگیری و دستگیری می شود و این هم چاره کار نیست. بنظر می رسد چند برنامه هماهنگ و همزمان باید اجرا شود تا این ناهنجاری ها در کوتاه مدت کاهش یابد. این ناهنجاریها دردیدار تیم های فوتبال درپایتخت بیشتر است برای مثال بازی پرسپولیس تهران وسپاهان اصفهان اتفاقات تاسف برانگیزی را شاهد بودیم که به جز فحاشی های مثبت ۱۸ سال ، کار به پرتاب برف و یخ به سمت بازیکنان تیم مهمان هم کشیده شد که به هیچ عنوان قابل پذیرش نبود. امید می رود که با رشد حرفه‌ای گری در حوزه فوتبال فرهنگ هواداری صحیح و اصولی به سکوهای استادیوم هم انتقال پیدا کند تا در آینده کمتر شاهد بروز چنین ناهنجاریهای رفتاری از جانب تماشاگران باشیم که در حقیقت سرمایه‌های اصلی دنیای ورزش هستند.