هوادار مضروب پرسپولیس: نام من در بین مصدومان اصفهان نیست!

هوادار مصدوم دیدار تیم‌های سپاهان و پرسپولیس با انتقاد از عدم رسیدگی به مشکلات او گفت: لازم باشد به دادگاه CAS شکایت می‌کنم حقم را بگیرم.
به گزارش پايگاه خبري طوفان زرد و به نقل از خبرگزاری فارس، فرشید آقابالازاده هوادار تیم پرسپولیس که در جریان دیدار سپاهان و پرسپولیس در نیمه نهایی جام حذفی از ناحیه چشم به شدت آسیب دید این روزها پیگیر وضعیت مصدومیتش و همچنین پیگیری قضایی این اتفاقات است.

آقابالازاده در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس؛ در این خصوص گفت: متاسفانه اتفاقات عجیبی در حال رخ دادن است و واقعا نمی‌دانم که باید چه کاری انجام دهم. همه از اتفاقاتی که برای من در اصفهان رخ داد با خبر هستند ولی وقتی وکیلم برای پیگیری شکایت از باشگاه سپاهان به اصفهان رفته بود به او گفته‌اند که هیچ فیلمی از اتفاقات رخداده توسط دوربین‌ها ضبط نشده و این یعنی اینکه این دوربین‌ها روشن نبوده و فقط به صورت فرمالیته در استادیوم وجود داشته است و شاید می‌خواستند با این کار نمایندگان AFC را گول بزنند. به خاطر همین مسئله هیچ فیلمی از کتک خوردن و سایر هواداران پرسپولیس وجود ندارد.

وی ادامه داد: قبل از آغاز بازی با سنگ دست من را زدند به طوری که دست من خیلی باد کرد و اورژانس به خاطر همین مسئله روی دست من آتل گذاشت. بعد از بازی هم که از ناحیه چشم مورد آسیب شدید قرار گرفتم باز هم به اورژانس رفتم و چه قبل از بازی و چه بعد از بازی مسئولان اورژانس اسم و مشخصات من را نوشتند. اما جالب است که الان وکیل من که به اصفهان رفته متوجه شده که نام من در لیست مصدومان بازی با سپاهان و پرسپولیس ثبت نشده است.مگر می‌شود اسم من را دوبار بنویسند اما نام من در لیست نباشد؟ شاید به همین خاطر بود که مدیرعامل سپاهان مصاحبه کرد و گفت 4 نفر مصدوم شدند! مسئولان اورژانس ورزشگاه اسم من را در لیست خود وارد کردند اما حالا هیچ اسمی از من در لیست مصدومان نیست و دیگر نمی‌دانم چه باید بکنم. این مسائل فاجعه است و دیگر اسم این اتفاقات را نمی‌شود حاشیه‌های فوتبالی گذاشت بلکه این جنگ قومی قبیله‌ای است!

این هوادار مصدوم درباره اینکه بحث شکایت او کجا رسیده،‌ تصریح کرد: من به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال شکایت کردم اما آنها گفتند که این شکایت، کیفری است و در صلاحیت آنها نیست و به همین خاطر از باشگاه سپاهان به دادگاه شکایت کردم چرا که ضارب من مشخص نیست. واقعا عجیب است که ضارب من مشخص نیست، اورژانس اصفهان نام من را در بین مصدومانش ننوشته و باشگاه سپاهان هم همه چیز را تکذیب می‌کند! در همین شرایط هیچ کسی پاسخگوی من نیست و اگر به شکایت من در ایران رسیدگی نشود شک نکنید به دادگاه CAS شکایت می‌کنم. من چشمم را از دست دادم و هیچ کسی پاسخی به من نمی‌دهد. یک موضوع جالب هم رخ داده و آن این است که تابلوی ورودی مجموعه ورزشی نقش جهان اصفهان را کنده‌اند تا اعلام کنند که آن قسمتی که من مصدوم شدم جزو ورزشگاه نبوده است! وقتی این مسئله را به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال گفتم آنها فقط می‌خندیدند که مگر می‌شود این اتفاقات رخ دهد. حتی برخی دوستانم که به این ورزشگاه رفتند تا از این مسائل عکس و فیلم بگیرند هم مورد حمله قرار گرفته و کتک خوردند.

آقابالازاده خاطرنشان کرد: من سه عمل روی چشم راستم انجام دادم و الان این چشم بینایی ندارد اما پزشکان گفته‌اند شاید تا سه سال دیگر امکان داد که بینایی چشم من برگردد.

وی افزود: مدارک پزشکی قانونی خودم را ترجمه کرده و به تائید وزارت امور خارجه هم رساندم و مطمئن باشید حقم را از مجامع بین‌المللی پیگیری خواهم کرد. با دو وکیل در هلند (این هوادار ساکن هلند است) در این باره مذاکره کردم و آنها گفتند اگر در ایران به مشکل تو رسیدگی نشد از طریق دادگاه‌های بین‌المللی آن را پیگیری کنم و مطمئن باشید این کار را انجام خواهم داد تا حق خودم را بگیرم.

این هوادار مصدوم با گلایه از پیگیری نشدن وضعیت او از سوی فدراسیون فوتبال گفت: موضوعم را تایپ کرده و به دفتر آقای تاج بردم. حتی شماره تلفن خودم را دادم تا پیگیر مشکل من شوند اما آقای تاج حتی یک تماس هم با من نگرفت و این در حالی است که از سفارت هلند به عیادت من آمدند. از سازمان لیگ چند نفر به ملاقاتم آمدند که دست‌شان درد نکند و ممنون آنها هستم ولی آقای تاج هیچ تماسی با من نگرفت که دلم خوش باشد که پیگیر وضعیتم هستند. باور کنید از رسانه‌های بیگانه و شبکه‌های فارسی زبان در انگلیس و آمریکا بارها با من تماس گرفتند تا با من مصاحبه کنند ولی من این کار را انجام ندادم و نخواستم مشکلات را به رسانه‌های معاند بکشانم. اما حالا می‌بینم در کشور خودم هیچ کاری برایم انجام نمی‌شود. من به برنامه سعادت‌آباد در شبکه دوم سیما رفتم و قرار بود 7دقیقه در خصوص مسائل پیش آمده صحبت کنم اما از حراست تلویزیون آمدند و اجازه ندادند حرف بزنم به طوری که فقط 30 ثانیه توانستم سلام کرده و خودم را معرفی کنم. با این کارها چیزی درست نمی‌شود و ای کاش اجازه می‌دادند که حرف‌هایم را در رسانه‌های داخلی بزنم.