ژست فداکاری ممنوع آقای قلعه نویی؛ دقیقا انتقام چه چیزی را گرفتی؟

پس از پیروزی روز گذشته شاگردان قلعه نویی برابر سپاهان، بسیاری آن را به انتقام او از تیم سابق تعبیر کردند.

به گزارش پاگاه خبری طوفان زرد و به نقل از خبرنگار ایمنا، پس از شکست غیرقابل پیش بینی روز گذشته سپاهانی‌ها مقابل شاگردان قلعه نویی، برخی افراد و رسانه‌ها با تیتر "انتقام قلعه نویی از سپاهان" به استقبال این نتیجه رفتند. آنها معتقدند به این خاطر که سپاهان اجازه حضور قلعه نویی در تیم ملی را صادر نکرده، این سرمربی حالا با بردن شاگردان سابق خودش انتقام نرسیدنش به آرزوی چندین ساله را گرفته است.

نکته اینجاست که قلعه نویی دقیقاً انتقام چه چیزی را از تیم سابقش گرفته؟ اینکه باشگاهی در کوران مسابقات و در شرایطی که مدعی جدی عنوان قهرمانی است و سرمربی آن تیم قرار داد قانونی دارد و اجازه جدایی به سرمربی خود ندهد، آیا حق مربی ضایع شده است؟

کجای دنیا دیده‌اید که مربی تحت قرارداد پیش از پایان قراردادش اصلاً پای مذاکره دیگر بنشیند! آیا ماجرا لوپتگی و تیم ملی اسپانیا در آستانه تورنمنت مهمی مانند جام جهانی را از یاد برده‌اید؟ چنین رفتاری از نظر اصول اخلاقی و چه حرفه‌ای قابل قبول‌نیست.

یادمان باشد کسی که به تعهدش عمل می‌کند، هرگز به کسی لطف نکرده و چنین کاری اساساً وظیفه او است. البته امیر قلعه نویی نیز همان روزهایی که فضای ملتهب ماندن یا رفتنش را برای باشگاه سپاهان و هوادارانش ایجاد کرد، گفته بود مسئولان فدراسیون تنها با او یک جلسه گذاشته‌اند، اما در مصاحبه اخیر قلعه نویی مشخص شد که او سه جلسه با فدراسیون مذاکره کرده و کارش برای حضور تیم ملی تمام بوده که به قول خودش، فولاد مبارکه با بیانیه شبانه او را در سپاهان نگه می‌دارد.

پس در ماجرا منتفی شدن حضور قلعه نویی در تیم ملی، خبری از فداکاری ژنرال یا پایمال شدن ذره‌ای از حقش مطرح نبوده که حالا بخواهد انتقام آن را از سپاهانی‌ها بگیرد که دو سال تمام حمایت همه جانبه‌ای را از او انجام داند. البته که به ژست فداکار قلعه نویی عادت داریم. مثل همان جمله معروف "برای انتخاب سپاهان، با خدا معامله کرده‌ام"، که بارها در این دو فصل آن را به خورد همه داد. انگار که ژنرال و طرفدارانش دوست دارند "انجام وظیفه" ژنرال را، "لطف" جلوه دهند.

بماند که قرارداد قانونی قلعه نویی با سپاهان در مسیر رسیدن دوباره او به تیم ملی، به مذاقش خوش نیامد و همین موضوع شرایطی را برای طلایی پوشان رقم زد تا فصلی که مدعی اصلی آن بودند را بدون کسب سهمیه و جام به پایان برند. با همه این اوصاف سپاهان در هر شرایطی از حمایت سرمربی خود دست نکشید و پای همه تصمیمات او ایستاد.

در پایان روی صحبت با آن‌هایی است که از ظلم سپاهان به قلعه نویی می‌گویند. سپاهان چه باید برای امیر می‌کرد که از آن کوتاهی کرد؟ شاید قلعه نویی بر گردن سپاهان حق داشته باشد، اما کارش بی مزد و مواجب نبوده که آن را چیزی به جز انجام وظیفه تعبیر کنیم. بد نیست کلاه‌مان را قاضی کنیم تا متوجه شویم این قلعه نویی است که باید انتقام بگیرد یا سپاهان؟