سپاهان بهترین ابزارها را برای بازی با سیستم 2-4-4 لوزی در اختیار دارد

سپاهان قهرمان خواهد شد یا استقلال؟ این احتمال وجود دارد که جام قهرمانی را روی دستان علی دایی و شاگردانش ببینیم؟ فولاد و تراکتور چه؟ آیا این ها بضاعت قهرمانی دارند؟ امروز نمی شود به این سوالات پاسخ صریحی داد چرا که تنها دو هفته از بازی های سپری شده است. با این حال می توان نقشه ها را خواند و آینده را متصور شد.

سپاهان با 2-4-4 لوزی استارت خوبی در مسیر قهرمانی داشته، شاید تنها دغدغه کرانچار فضایی است که بین هافبک دفاعی و پلی میکر در میانه میدان ایجاد می شود. پرسپولیس با سیستم 1-3-2-4 استحکام خوبی به دفاع داده اما نیازمند این است بر قدرت خود در تهاجم هم بیافزاید.استقلال نیز در کش و قوس از دست دادن مجتبی جباری بسر می برد و سه امتیاز را از کف داده است.گویی روزهای بعد از - از دست دادن فرهاد مجیدی به نوعی برای این تیم در حال تکرار است.

سپاهان بهترین ابزارها را برای بازی با سیستم 2-4-4 لوزی در اختیار دارد. یک هافبک دفاعی خوب چون امید ابراهیمی که چشم بسته بازی می کند. در تهاجم هم هست و دیدید که در بازی با استقلال چگونه دیرک دروازه تیم میهمان را به لرزه درآورد. پلی میکر خوب تر (مجتبی جباری) که نیاز به تعریف ندارد. دو هافبک کناری بیشتر به داخل می زنند تا مدافع راست و چپ موقعیت اورلپ پیدا کنند. زوج خط حمله این تیم با محمد غلامی و آرش افشین که پخته شده اند برای گلزنی فقط یک فرصت می خواهند، همانن فرصتی که در بازی با استقلال خسرو حیدری به آنها داد...

سیستم 2-4-4 لوزی به همان اندازه که ظریف و کلاسیک و برای حمله خوب است در دفاع ضعف هایی دارد. همین ضعف ها سبب شد تا استقلال در 20 دقیقه پایانی صاحب چند موقعیت خوب شود و حتی این بخت را پیدا کند که بازی را به تساوی بکشاند. در برابر سیستم 2-4-4 لوزی می توان به راحتی به برتری عددی در میانه میدان دست یافت و تیمی که در میانه میدان برتری عددی داشته باشد حداقل در ایجاد حمله دچار مشکل نخواهد شد. فضای حد فاصل بین امید ابراهیمی و مجتبی جباری اگر پوشش داده نشود می تواند به سپاهان ضربه بزند.یکی از بهترین راه حل ها این است که محمد غلامی در دفاع عقب بیاید تا مجتبی به امید ابراهیمی در دفاع کمک کند که البته این آسان نیست.