آقای هدایتی، در مرام شما چراغ روا به خانه به مسجد حلال‌تر است؟
باز هم پای عرق به وطن و خدمت به جوانان به میان آمد و نام حاج حسین هدایتی دولابی بر سر زبان‌ها افتاد. این بار نوبت خلعتبری بود تا باعث شود هدایتی در لباس خیری متمول پا به عرصه بگذارد و مبلغ 750 هزار دلار را به عنوان پول رضایتنامه مهاجم تیم ملی به باشگاه عجمان بپردازد تا این بازیکن از شر حضور در لیگی با نام جعلی خلیج ع ر ب ی خلاص شود و به میدان نرود.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشي "نداي انقلاب" ، علی دایی که حالا خلعتبری را به عنوان مهاجم تیمش می‌بیند سرخوش از این موضوع از هدایتی به عنوان یک پرسپولیسی واقعی نام می‌برد و حرکت جوانمردانه او را ستایش می‌کند.
باید هم از کسی که اینگونه از جیب خود خرج می‌کند تا مبادا بازیکنی از سرزمین پارس در لیگی با نام جعلی خلیج ع ر ب ی بازی کند و گزک به دست کسی دهیم تشکر کرد. اما سوال اینجاست که چرا حسین هدایتی؟
مردی که با خرج کردن در همین پرسپولیس سر از فوتبال در آورد و لقب عابربانک را به او دادند. مردی که پس از آن به فکر تاسیس باشگاه استیل آذین افتاد و وقتی دید اینها برایش آب و نان نمی‌شود عطای کار را به لقایش بخشید.
همان زمانی که حاج حسین هدایتی به قول خودش برای خدمت به جوانان و خیر عقبی پول‌هایش را در آسمان فوتبال به باد داده بود و از گزند نیش و کنایه‌ها در امان نبود بارها دلش به درد آمد و حرف از خداحافظی و گوشه‌نشینی از فوتبالی زد که کسی قدر خدماتش در آن را نمی‌دانست اما دلش آرام نگرفت و فصل پیش باز هم بخشی از سهام ملوان را خرید و مالک این باشگاه شد و اتفاقا چشم امیدش به آسیایی شدن این تیم بود حتی وقتی گذرش به دیار لرستان افتاد دلش برای جوانان این استان هم به رحم آمد و دست به قلم شد و برای کمک به تیم لیگ برتری گهر چک‌هایش را امضا کرد.
اینها همه دلسوزی‌های چندساله حاج حسین است تا آخرین باری که دوباره به فکر خداحافظی افتاد و گفت که مالکیت ملوان را نمی‌خواهد و حتی یک و نیم میلیارد از هزینه‌های این باشگاه را نیز پرداخت می‌کند. یک و نیم میلیاردی که هرگاه درباره آن از مدیرعامل باشگاه ملوان سوال می‌شد می‌گفت که این هفته پرداخت می‌شود.
بالاخره دیروز چند روزی از "این هفته" های هدایتی گذشت و ۳۰۰ میلیون به حساب باشگاه ملوان ریخته شد تا چشم امید بازیکنان ملوان به این باشد که در آینده نزدیک باقی پولشان را بگیرند.
تا دیروز سوال این بود که چرا حاج حسین هدایتی که این همه کارخانه دارد دستش به دهانش می‌رسد؛ حاج حسینی که برای آشتی مایلی‌کهن، رویانیان، پروین و ... چندین میلیون خرج جشن در ویلای اختصاصی‌اش می‌کند برای پرداخت حق بازیکنان ملوان به فکر نمی‌افتد از او باید پرسید اگر حالا ۷۵۰ هزار دلار نقد می‌تواند برای خلعتبری پرداخت کند چرا به فکر جوانان انزلی نیست؟
آقای هدایتی نکند که در مرام شما چراغی که به خانه رواست به مسجد حلال‌تر است که حق‌الناس را زیرمجموعه کمک‌های خیرانه به یک بازیکن می‌کنید یا شاید به طور اتفاقی در این چند روز کارخانه‌هایتان به سوددهی رسیده‌اند که به فکر پرداخت هر دو افتاده‌اید؟