همه چیز با حوادث روزهـای آخـــر فصل نقل و انتقالات شـــروع می شود!
محــرم نویدکیا، لیدر و بــازی ســـاز محبوب سپاهان مصدوم است و احتمال دوری او از میادین حداقل به میزان یک نیم فصل وجود دارد، مجتبی جباری، پلی میکر و بازی گـردان اصلی تیم ملی و استقلال تهران نیز با مسئولین این باشــگاه به مشکل برخــورده، شــرایط آن را "مســخره" توصیف کــرده و ســـاز جــدایی کــوک می کند.
اولین چـــراغ سبز جباری به سپاهان باعث می شود تا آنها از اواستقبال کنند، چـــرا؟! آیا به خـاطر تضعیف و پیچاندن گوش استقلال، یا به خـاطر دوری نویدکیا از میادین و جبران نقطه ضعف تیم و یک یارگیری کاملا حـرفه ای و یا . . . ؟ / فقط و فقط خـــدا مـی داند!
به هـر ترتیب این وصــلت صــورت می پذیرد و بازیکن همیشه شــاکی پســران آبی به طـــوفان زرد می پیوندد. وصلتی که از همان اول با حرف و حدیث هـایی همراه است و البته فضاسـازی سنگین رســـانه هـای پایتخت نشین بر علیه آن/
پس از مدتی جباری مغضوب علیهم می شود و اعلام می کند: حــاضر است بدون تیم بماند ولـی دیگر با کـــرانچار کـار نکند و در سپـاهـــان به فوتبال خود ادامه ندهد!! دلایل جدایی او چیست؟! آیا هواداران سپاهان از او انتظار یک نویدکیای دیگر داشتند؟! آیا او دل در گرو استقلال ، هواداران آن و البته حمایت بی چون و چـرای رسانه هـای پایتخت از تیم هـای سرخ آبی دارد؟ آیا زلاتکو کرونیکا بر خواسته ابتدای فصل خود مبنی بر جذب یک هافبک صربستانی، تاکید مـی کند؟ و یا . . .
به هــر شکل، حـالا جباری در تهران و مشغول رستوران شمــاره 8 است! و در کنار عـــدم اطـــلاع رسانی شفاف و به موقع مسئولان سپاهان ( کـه البته اتفاق جدیدی هم نیست! ) هـر روز بر بازار گمانه زنی و شایعه سازی افزوده مـی شـود؛ شایعـاتی نظیر این کــه:
- جباری به دلایل زیادی زنـدگی در تهران را به حضور در اصفهان ترجیح می دهد.
- استقلال یکی از هــافبک هـــایش را در ازای جباری به سپـاهـــان مـی دهــد ولـی آیا آنها حاضر می شوند به اصفهان بروند؟!
- جباری می خواهد نیم فصل دوم را در استقلال توپ بزند.
- جباری اگر بدون تیم بماند نیز حاضر نیست در اصفهان و در سپاهان به فوتبال خود ادامه دهد.
- پادرمیانی برخی بازیکنان و مسئولین اصفهانی برای بازگرداندن جباری تا به حال بدون نتیجه مانده!
- و . . .
امـــا ســـوال این جـاست که آیـــا این هـــا بی احترامی به اصفهـان، هــواداران سپـاهـــان و البته پیشینه پرافتخار آن نیست؟ و اگـــر هست، چه کسی مـی خــواهد جواب گـــوی آن باشد؟ شــاید مدیریت چنین حـــوادثی و به سرانجام رســاندن ســرافــرازانه آن از بسیاری مسائل مهم تر باشد، چـــرا کــه کــسب عنوان قهرمانی بدون عزت و سربلندی نه تنها دل چسب نیست بلکه ماندگار نیز نخواهد بود.
موفق باشید.
علیرضا موسوی
شهریور مـــاه 92