جباري قاتق نان يا بلاي جان؟
هر چند مجتبي جباري مقصر و متهم رديف اول در عدم هماهنگي با تيم بزرگي مثل سپاهان است زيرا يک بازيکن بزرگ بايد بزرگ هم فکر کند و ثابت نمايد درهر تيمي ميتواند حکم سوپاپ اطمينان را داشته باشد نه آنکه در برابر مشکلات و ناملايمات کم بياورد، علاوه بر آن شماره هشت هميشه ياغي بايد بداند قرار نيست همه تيم مانند استقلال حتي در بدترين شرايط نازش را بکشند و او هم بايد کاملا حرفه‌اي با مسائل کنار بيايد.البته روي ديگر سکه چراغ سبز زيرکانه کرانچار به باشگاه سپاهان براي بازگشت مجتبي جباري است. اين درست مجتبي اخلاق حرفه‌اي درست و حسابي ندارد اما از نظر فني چنانچه به او اعتماد شود و شعاع فعاليت‌هايش را در ميدان مسابقه افزايش دهند سرمربي تيمش را نااميد نمي‌کند.
مجتبي براي ابراز شايستگي‌هاي فني‌اش نياز به اعتماد و آزادي عمل دارد که ظاهرا در سپاهان هر بازيکني به جز نويدکيا اين فرصت کمتر نصيبش شده است. حالا در روزهايي که سپاهان رفته رفته از جمع مدعيان فاصله مي‌گيرد و اکنون در کمال تعجب در مکان ششم قرار دارد کرانچار هم فهميده حتي يک جباري نيمه آماده آنقدر توانايي دارد تا با ارسال چند پاس پخته مهاجمانش را صاحب موقعيت گلزني کند.
در روزهايي که حالا حالاها خبري از يک نويدکياي خلاق نيست بازگشت جباري ميتواند يک غنيمت باشد منتهي شماره هشت ياغي هم بايد از اين فرصت به درستي استفاده کند و
قاتق نان سپاهان شود که در اين صورت طرفداران سپاهان هم به گرمي پذيرايش خواهند شد.
اما اگر جباري با يک من عسل قابل تحمل نباشد در آن صورت تبديل به بلاي جان سپاهان و کرانچار خواهد شد و جايگاه فعلي‌اش در تيم‌ملي را هم از دست مي‌دهد زيرا کي‌روش هم عليرغم علاقه‌اي که به جباري دارد اصلا دوست ندارد با دعوت از يک بازيکن بدون تيم براي خودش دردسر درست کند!
آنچه مسلم است شماره هشت ياغي و سپاهان يکبار ديگر به خاطر جبر زمانه به يکديگر نيازمند شده‌اند و بايد قدر اين همزيستي مسالمت‌آميز را بدانند و براي موفقيت يکديگر تلاش کنند.