از ته مانده های نسل خلاق ، تا بازمانده های نسل اخلاق / این دو را با هم مقایسه نکنید!
مجتبی جباری ، هافبک مرتد آبی های تهران در فصل نقل و انتقالات به پرافتخارترین تیم ایران ، سپاهان پیوست. انتقالی که به جز داغتر کردن تیتر های ورزشی داغ ترین فصل ورزشی ایران چندان مثمر ثمر نبود. سپاهانی که در آن روز ها محروم از محرم ، کاپیتان محبوب خود بود و جباری ای که در سال جام جهانی آینده ملی خود را در خطر میدید. سر انجام پرسر و صدا ترین انتقال لیگ رخ داد. پیراهن 8 آبی ها زرد رنگ شد تا سپاهان به امید جبران مسئولیت کاپیتان همچنان به جلو بتازد.
در آن روز ها دو دستگی هواداران زرد به وضوح قابل دید بود. عده ای نگران از حاشیه سازی و غلط خطاب کردن این انتقال و عده ای حمایت از پیراهن طلایی تن او به امید دوری از حاشیه. واما هر دو هم عقیده بر سر این واقعیت که: «جباری حاشیه ساز سپاهان است!»
سرانجام به رسم حمایت همه جانبه همیشگی ، هواداران غیرتمند سپاهان ، جباری را حمایت کردند، بازی های تدارکاتی مقابل راه آهن ، فولاد و استقلال و گسترش فولاد فرصتی برای هافبک جدید سپاهان بود تا اعتماد قلبی هواداران و البته کادر فنی را جذب کند. اما آمار همه چیز را تغییر داد ، 8 پاس رو به عقب از کل 10 پاس مجتبی!
"قلب مجتبی با سپاهان نبود" اظهار نظر زلاتکو کرانچار ، بغض هواداران را ترکاند، تا موج انتقاد روانه شماره 8 شود. روزها گذشت و هر روز خبری تازه. مشت به صورت مدیرعامل آبی ، رستوران هشت ، خداحافظی از فوتبال ، استراحت تا نیم فصل ، درخواست رضایت از سپاهان و همه و همه کافی بود تا تیر حاشیه را به سمت سپاهانی نشانه رود که برای عدم نتیجه گیری آن هفته هایش مقصری پیدا کند.
کرانچار مردی با شخصیت فوتبالی و درایت و ثابت قدم در انضباط تیمی در آن شرایط سخت جباری را کنار گذاشت تا باج ندادن به غیر حرفه ای ها از به جان خریدن انتقاد ها برایش دشوار تر باشد. شاید مفهوم سخن کرانچاری که نام ها برایش اهمیتی ندارند آنجا معلوم شود که گفت: «جباری را برای پر کردن جای نویدکیا آوردیم اما نبود او اصلا حس نمی شود ولی نبود محرم چرا»
سر انجام 8 مهر 1392 ، رضایت نامه 8 بی مهر سپاهان و البته بازیکن اسبق آبی های تهران به مقصد الاهلی صادر شد. جباری تمام مبلغ قرارداد خود را با لقمه چرب و نرم قرارداد عربی اش پرداخت کرد و جایگزین فریدون زندی شد تا اینبار جای خالی او را پر کند.
رسم به جا آوردن اخلاق حرفه از سوی هواداران سپاهان همیشه پا برجاست. اما برای حرفه ای هایی که حرفه ای فکر کنند، حرفه ای غیرت به خرج دهند ، حرفه ای بازی کنند و حرفه ای از بین طلایی پوشان خداحافظی کنند. ولی باز هم این هوادارن سپاهان هستند که با درایت و اندیشه خود ، بی تفاوت، از دامن زدن به اخبار و شایعات و مصاحبه های بعدی گذر خواهند کرد تا اتحاد و اعتقادشان با بازیکنان و کادر فنی طلایی ترین تیم ایران از بین نرود. درست است که تنها یک نفر در بین فوتبالیست های ایرانی اجازه فکر کردن به مقام کاپیتان محرم را دارد ، اما در غیرت و اخلاق ، محرم حالاحالاها دست نیافتنی است.
برای من ، یک الف کوتاه قامت ، تفاوت نسل خلاق و اخلاق و جهنمی به وسعت جهانم است. این دو را با هم مقایسه نکنید!