از سواحل رامسر تا زاینده رو با مرد تکنیکی شموشک؛
خلعتبری: تنها ناراحتی زندگی‌ام از کی‌روش است
آن زمان در رامسر بازی می کردم. در زمین های گلی. در مهد آب و هوای خوب باید بهترین امکانات وجود داشته باشد، ولی زمین های ما گِلی بود.به گزارش پایگاه خبری طوفان زرد و به نقل از "ورزش سه"، روز گذشته صدمین بازی بازیکنی در سپاهان بود که سال‌های سال در تیم های مختلف بازی کرده و در دومین دوره حضورش در این تیم توانست در شبی به رکورد 100 بازی با پیراهن زردپوشان اصفهانی برسد که علی رغم حضور تعویضی پایه گذار پاس تنها گل تیمش شد، تا این رکورد ویژه را در 37 سالگی با ارائه عملکردی تعیین کننده در جریان مصاف با ماشین سازی در چارچوب هفته 25 ام رقابت های لیگ برتر جشن بگیرد.
خلعتبری از آن دسته بازیکنانی به شمار می رود که شانس حضور در تیم های مختلفی را پیدا کرده و همیشه با نگاهی حرفه ای در مورد تیم های سابقش صحبت می‌کند، ولی شب گذشته در میکسدزون ورزشگاه نقش جهان برای اولین مرتبه پس از انجام صدمین بازی باشگاهی با پیراهن سپاهان حرف از خداحافظی از دنیای فوتبال زد و تاکید کرد هر وقت احساس کند دیگر نمی تواند کمک کند کنار می‌کشد.
به بهانه انجام صدومین بازی با پیراهن سپاهان تماسی با خلعتبری داشتیم تا با او مسیر حرفه‌ای فوتبالش را مرور کنیم. او که با شموشک نوشهر در سال های انتهایی دهه هفتاد و ابتدایی دهه هشتاد توانایی هایش را به عنوان یک بازیکن ریزنقش و تکنیکی در فوتبالِ فیزیکی شمال کشور به رخ کشید، در مورد دورانِ پیش از شروع فوتبال حرفه‌ای می گوید:« آن زمان در رامسر بازی می کردم. در زمین های گلی. در مهد آب و هوای خوب باید بهترین امکانات وجود داشته باشد، ولی زمین های ما گِلی بود. با این حال خیلی فوتبال بازی می کردیم. یک روز قرار بود تست بدهیم و من دوست نداشتم بروم ولی پدرم من را به زور برد و تست دادم.
مجید قطبی آن زمان سرپرست شموشک بود و سه جلسه تمرین کردم و بعد با من قراداد بستند و یکدفعه همه چیز عوض شد. حتما باید تشکر ویژه داشته باشم از آقای بهمن رضوانی که به عنواتن مربی جوانان کار می کردند و آقای سورتچی که خیلی در شروع فوتبال حرفه‌ای من اثرگذار بود. بعد هم مسیری طی شد که خیلی از اتفاقات آن خوشحالم؛ هر چند سختی ها خاص خودش را داشت.»
فوتالیست ها معمولا از قشر ضعیف جامعه هستند ولی خلعتبری توضیح می دهد که در خانواده ای متوسط دوران کودکی و نوجوانی را سپری کرده و حالا به لطف فوتبال هم او و هم خانواده و هم اطرفیانش از این موضوع منتفع شده اند:« 90 درصد فوتبالیست ها متوسط یا ضعیف بوده اند. من الحمدالله شرایط زندگی ام از ابتدا بد نبود. طبیعی است که سختی هایی وجود دارد. الحمدالله از فوتبال خیلی راضی هستم و از فوتبال به همه چیز رسیدیم. هم خودم و هم خانواده‌ام و هم نزدیکانم. امیدوارم با عزت از فوتبال خداحافظی کنم و عاقبت به خیر شوم.»
در ادامه از سختی‌های مسیری که محمدرضا خلعتبری طی کرده پرسیدیم و او به این سوال اینطور پاسخ داد:« سختی های خاص خودش را دارد. 2 سال من هر روز 100 کیلومتر به نوشهر می رفتم. من موقعی که در تیم جوانان و امیدهای شموشک بودم، خوابگاه نداشتم. بعد رفته رفته شرایط بهتر شد و خوابگاه به من دادند. خوابگاهی که در آن بازیکنان بزرگی مثل محسن بنگر، محمد مختاری، مهدی خیری، علی نجفی و ... بودند و به من خیلی کمک کردند. جمع خیلی خوب و دوست داشتنی‌ای بود و اکبر آقا خیلی هوای من را داشت.»
خلعتبری در ادامه به خاطره ای از دوران حضور در شموشک و بازی کردن زیر نظر اکبر میثاقیان اشاره کرد و گفت:« یکی از دلایل موفقیت من اکبر میثاقیان بود. بازی اولی که به من مقابل پاس بازی داد، گل زدم ولی 5 ، 6 هفته من را در لیست 18 نفره هم نمی گذاشت. می پرسیدم چرا به من بازی نمی دهی؟ می گفت تو الان متوجه نمی شوی و بعدا متوجه خواهی شد. فکر می کنم به خاطر این من را بازی نمی داد که شاید اگر چند بازی پشت سر هم گل می زدم، مغرور می شدم و اصلا مسیر فوتبالی ام طور دیگری رقم می خورد.»
پس از شموشک محمدرضا خلعتبری برای پشت سر گذاشتن خدمت سربازی راهی ابومسلم می شود و در ادامه بازی در 10 تیم باشگاهی در ایران و آسیا را تجربه می‌کند؛ تجربیاتی که حتی می توانست به بازی در بوندسلیگا ها ختم شود ولی با وجود حضور 10 روزه خلعتبری در تمرینات کلن، این اتفاق در مسیر حرفه ای این بازیکن رخ نمی دهد. خلعتبری در مورد این دوران می گوید:« من 10 روزی رفتم کلن آلمان و تمرین کردم. همه چیز خوب بود. باشگاه کلن من را می‌خواست ولی در ادامه اتفاقاتی رخ داد که نشد و بخشی از آن هم مربوط به پول رضایت نامه بود.»
پس از حضورِ تاثیرگذار در ذوب آهن و قهرمانی در جام حذفی و رسیدن به فینال آسیا، سر از الغرافه در آورد و سپس بازی در باشگاه های دیگری برایش رخ داد که مهم ترینشان حضور در سپاهان و پرسپولیس دو رقیب دیرینه فوتبال ایران بودند.
خلعتبری پس از جدایی از اولین حضور در سپاهان به عجمان پیوست ولی به دلیل اینکه نام خلیج عربی را برای لیگ انتخاب کردند، تصمیم به جدایی گرفت و با پیشنهاد رویانیان به پرسپولیس پیوست. او این ماجرا را و اینکه آیا فشاری روی او برای بازی نکردن وجود داشته، اینطور توصیف می کند:« حتی اگر فشاری هم وجود داشت، من خودم بازی نمی کردم و برایم قال باور نبود. آن زمان رفتم صحبت کردم و گفتم نمی خواهم بازی کنم و حتی در بازی های دوستانه هم دیگر بازی نکردم. بعد هم آقای رویانیان آمد صحبت کرد و به پرسپولیس رفتم.»
خلعتبری با اینکه پس از جدایی از سپاهان برای پرسپولیس بازی کرد، هیچ وقت به سرنوشت بازیکنان دیگری که انتقال جنجالی را تجربه کردند، دچار نشد. این بازیکن در مورد این موضوع می گوید:« من عرق خاصی به سپاهان دارم. همه جا گفتم که دوست دارم فوتبالیست‌های جوان بازی کردن در سپاهان را حداقل برای یک فصل هم که شده تجربه کنند.
همیشه بازی در سپاهان معنای دیگری برایم داشته، ولی هر جای دیگری هم که بازی کرده ام، با تمام وجود بازی کرده ام. سپاهان اما برای من باشگاهی بزرگ بوده و همیشه برای من خوب بوده است. اگر فردا هم بگویند از اینجا برو، باز همین حرف ها را می زنم. همه تیم ها برای من قابل احترامند؛ ابومسلم، سایپا، پدیده، پرسپولیس و ... دلیلی برای بی احترامی وجود دارد و اگر حرفی هم زده می شود، دوست داریم در شرایط برابر تیم ها نتیجه بگیرند. وقتی نان و نمک کسی می خوریم، دیگر درست نیست بعد از جدایی حرف هایی زده شود که بی احترامی ایجاد کند.»
از خلعتبری در رابطه با دلیل عرق ویژه‌اش به سپاهان و همینطور ذوب آهن پرسیدیم و او در واکنش به این سوال عنوان کرد:« اصلا زندگی در اصفهان برای من خاص و راحت است. چه در ذوب آهن و چه در سپاهان. از فوتبال بازی کردن در این شهر لذت می برم. شاید یک جاهایی هم از من ناراحت باشند و حرفی هم بزنند، ولی این اتفاقات در فوتبال طبیعی است. در سپاهان همه چیز نرمال و طبیعی است. خب شرایط امسال هم با حضور نویدکیا که از جنس خودمان است و آقای ساکت، کاملا مهیا است. بازی کردن در سپاهان لذت بخش است. من در ذوب آهن و سپاهان بازی کرده ام که در این دو باشگاه همه چیز برای من فراهم بوده است.»
در ادامه این گفتگو که بیشتر به روزهای گذشته پرداخته شد، از خلعتبری در رابطه با شرایط ذوب آهن هم پرسیدیم. اینکه باشگاه محبوبش در روزهایی که شرایط داوری در فوتبال ایران به هیچ وجه خوب پیش نمی رود، بار دیگر متضرر شد و شرایط سختی را برای ماندن پیدا کرده است. او درباره این موضوع توضیح داد:« قطعا باشگاهی مثل ذوب آهن از داوری متضرر شده است. تیم باریشه ای مثل ذوب آهن که قدمتش از خیلی تیم ها بیشتر است و سال ها است که در فوتبال هزینه می کند. باید به این تیم بالید، ولی شک نکنید این تیم در لیگ خواهد ماند.
آقای مجتبی حسینی درست که جوان است ولی می تواند با دانش خود تیم را نگه دارد. در مورد داوری هم به هر حال داوران اشتباه می کنند، ولی در این چند هفته پایانی نباید اشتباهاتی رقم بخورد که به تیم ها ضرر بخورد. به هر حال اشتباه پیش می آید ولی من از این ناراحت هستم که آقای جهانبازی صحنه را می بیند و می گوید خطای بازی پرسپولیس و گل گهر پشت محوطه جریمه بوده است. اشتباه کرده؛ فدای سرش. اشتباه یک روز برای پرسپولیس است و یک روز برای ما، ولی اگر آن پنالتی را می گرفت، شاید اتفاقات دیگری می افتاد. آقای خورشیدی داور خوبی است. آقای فغانی از ایران رفت ولی در میان 4 ، 5 داور دنیاست. امیدوارم تمرکز داوران بیشتر شود. آنها هم تحت فشارند ولی امیدوارم در این هفته های پایانی شرایط عوض شود.»
خلعتبری در مصاف با ماشین سازی با ورود به زمین نتیجه دیدار را تغییر داد ولی در مصاحبه ای که پس از پایان بازی انجام داد، حرف از جدایی زد، که در این مورد می گوید:« من فصل آینده هم با سپاهان قرارداد دارم. به نظرم فوتبالیست باید تا زمانی که بازی می کند و موثر است، بماند. دوست دارم همه خاطره خوب از من داشته باشند. اندکی احساس کنم که شرایط برای من خوب نیست و تیم اذیت می شود، خداحافظی می کنم. فرقی هم نمی کند که اول فصل باشد یا وسط فصل یا آخر.»
کرانچار و مارادونا مربی سابق محمدرضا خلعتبری بوده اند که هر دو طی یکسال اخیر از دنیا رفتند. بازیکن سپاهان در واکنش به این سوال که این دو اتفاق تلخ چه تاثیری در زندگی او داشته، گفت:« بالاخره این چیزها غیرقابل باور است. مارادونا که سنی هم نداشت و اتفاقی که افتاد نه تنها من که جهان فوتبال را شوکه کرد. مثل مارادونا دیگر نخواهد آمد. این اتفاق خیلی ها را ناراحت کرد، ولی در دورانی که شانس شاگردی‌اش را پیدا کردم، بزرگی را از او یاد گرفتم. به همه احترام می گذاشت. کرانچار هم یک انسان به تمام معنا بود. خیلی چیزها از نظر شخصیتی از او یاد گرفتم. خیلی از بازیکنان را دیدم که دوست داشتند و واقعا مرگ این دو ضایعه دردناکی بود.»
مصاحبه ما با خلعتبری با این سوال به پایان رسید که آیا از مسیری که طی کرده رضایت دارد یا نه و او با تشکر از کسانی که در مسیر زندگی او تاثیرگذار بوده اند و البته گلایه ای از کی روش حرف هایش را خاتمه داد:« طبیعی است که گاهی اتفافاتی در فوتبال می افتد که باعث ناراحتی می شود، ولی اگر به عقب برگردم، دوباره همین مسیر را خواهم رفت. تنها ناراحتی ام این بود که آقای کی روش می توانست من را به جام جهانی برود. به هر حال نظر ایشان بود و کاری از دستم برنمی آمد. غیر از این هیچ افسوسی وجود ندارد و از همه چیز راضی ام. تشکر می کنم از خانواده ام که برای من زحمت کشیده اند. همیشه فوتبالم را مدیون آنها هستم. واقعا پدر و مادر نعمتی است که باید قدرشان را دانست و تا جایی که بتوانم از آنها قدردانی کنم.»