سپاهان – کرانچار- آینده؛ مثلث برمودا
در نیم‌فصل چه لزومی برای به خدمت گرفتن گردان احساس شد، آن هم در حالی که سپاهان بیشتر به یک گلزن شش‌دانگ مانند برونو سزار نیاز داشت نه به دروازه‌بان؟
تیم سپاهان بعد از قهرمانی در نیم‌فصل اول مسابقات لیگ بر‌تر با دو برد متوالی در مسابقات جام حذفی امید هواداران «تیفوسی» این تیم را بیش از پیش زنده نگه داشت. اما طلایی‌پوشان با شروع نیم‌فصل دوم مسابقات قافیه را به ترتیب در دل کویر به مس بدون سرمربی و در فولادشهر به فولاد اهواز واگذار کردند تا وضعیت این تیم در صدر جدول در هاله‌ای از ابهام قرار گیرد.
اما این‌که زردپوشان بعد از پشت سر گذاشتن تعطیلات نیم‌فصل لیگ بر‌تر و مسابقات جام حذفی چرا به ترکیب تیم برنده دست زدند سوالی شده که باید جناب زلاتکو کرانچار پاسخ بدهد.
زلاتکو؛ آقای خاص ولی تنها
در این‌که زلاتکو کرانچار سال گذشته سپاهان را با هدایت و روشنگری‌های خودش به سرمنزل مقصود رسانده هیچ شک و شبهه‌ای نیست، اما چرا جناب زلاتکو در لیگ دوازدهم با تغییر رویه در مورد انتخاب بازیکنان و مهره‌هایش دچار شک و تردید شده بر کسی معلوم نیست؟ در این قضیه که سرمربی هر تیم بر تمامی مسایل فنی و روحی بازیکنان اشراف کامل دارد جای هیچ‌گونه تردیدی نیست. اما این‌که چرا جناب سرمربی به ناگاه ترکیب تیم برنده را دچار «دگردیسی» می‌کند و رخوت و سستی را برای دیگر بازیکنان به ارمغان می‌آورد جای نگرانی و تعمق زیاد دارد.
زلاتکو با چه توجیهی محمدباقر صادقی را از چارچوب دروازه بیرون کشید و شهاب گردان را به‌جای وی به بازی فراخواند؟! شاید بازی‌های درخشان گردان بر روی نیمکت تیم پرسپولیس او را در این فکر انداخت که برای روند صعودی تیم سپاهان وی را درون دروازه تیمش قرار دهد! زلاتکو با رویه خاصی که این روزها در پیش گرفته در واقع سپاهان را به سمت «قهقهرا» سوق می‌دهد. او به یار شفیق خودش (تونچی) گفته با پروبال دادن به شهاب گردان باید او را برای تیم ملی ایران مهیا کنیم! حالا می‌توان پرسید برای زلاتکو تیم سپاهان مهم‌تر است یا تیم‌ملی ایران؟ آیا مبلغ قرارداد او را فدراسیون کفاشیان می‌پردازد یا باشگاه فولاد مبارکه سپاهان؟!
امروز سخن بیراهی نیست اگر بگوییم این راهی که سرمربی سپاهان در پیش گرفته به ترکستان است! وقتی در مسابقه با فولاد اهواز در نیمه دوم احساس شد هافبک‌های تیم نای راه رفتن ندارند چه توجیهی وجود داشت برای این‌که احمد جمشیدیان همچنان بر روی نیمکت بنشیند و فقط در دقایق انتهایی مسابقه آن هم برای رفع تکلیف از وجود او استفاده شود؟ و یا در نیم‌فصل چه لزومی برای به خدمت گرفتن گردان احساس شد، آن هم در حالی که سپاهان بیشتر به یک گلزن شش‌دانگ مانند برونو سزار نیاز داشت نه به دروازه‌بان؟ زلاتکو کرانچار این روزها خودرأی و تنها شده و این تنهایی هر روز بیشتر از قبل او را به سمت شکست و ناکامی سوق می‌دهد.
آینده‌نگری در حد حرف!
یکی از رویکردهای علیرضا رحیمی مدیرعامل باشگاه سپاهان توجه به زیرساخت‌ها و آینده‌نگری این باشگاه برای تضمین و آینده‌سازی نسل فردای باشگاه بود. سپاهانی‌ها با ترتیب دادن جلسه‌ای تحت عنوان «با عقابان آسیا» و دعوت از پیشکسوتان و دروازه‌بانان فعلی تیم فوتبال سپاهان در حضور اصحاب رسانه نوید روزهای خوشی را برای حفاظت از چارچوب سنگر تیم سپاهان دادند، اما کجاست نتیجه آن آینده‌نگری‌ها؟ چرا رضا محمدی دروازه‌بان دوم زردپوشان با شهاب گردان معاوضه شد؟ چرا با نادیده گرفتن عملکرد محمدباقر صادقی دروازه‌بان آینده‌دار تیم سپاهان او را محو کردید؟ از شواهد و قراین این‌طور برمی‌آید که آینده‌نگری در باشگاه سپاهان فقط در حد حرف است.